หรือความรักจะแพ้ระยะห่างจริงๆ

สวัสดีค่ะ หนูชื่อ นิด ค่ะ เรื่องราวความรักของนิดเกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อน ช่วงปิดเทอมใหญ่ นิดได้ไปสมัครทำงานที่โรงงานแห่งหนึ่ง ที่นี่นิดได้รู้จักกับพี่คนหนึ่ง ชื่อ ชุ เขาเป็นคนยิ้มง่าย มนุษย์สัมพันธ์ดี รูปร่างหน้าตาดีมาก ครั้งแรกที่เห็นพี่ชุ นิดก็ตกหลุมร้กพี่ชุแ้ลู้วและ พี่ชุก็ชอบมาแกล้งเสมอเวลาทำงานด้วยกัน แต่ว่าพี่ชุมีแฟนแล้ว คบกับแฟนมา 9 ปี เรียนที่เดียวกันด้วย จึงไม่กล้าคิดกับพี่ชุเกินกว่าเพื่อนร่วมงาน รู้สึกดีมากช่วงที่ทำงานด้วยกัน 2 เดือน.หลังจากเปิดเทอมต่างคนก็ต่างไปเรียน (พี่ชุ เรียน ป.ตรี ปี 3 ส่วน นิดเรียน ปวส. 2) นิดไม่เคยมีแฟนมาก่อน พี่ชุเป็นคนแรกที่นิดหลงรักตั้งแต่แรกเห็น นิดคิดถึงพี่ชุมาก จนต้องโทรหา นั่นทำให้รู้ว่าพี่ชุก็คิดไม่ต่างอะไรจากนิด และได้รู้เรื่องราวความรักของพี่ชุว่ามีปัญหา เขาจึงเลิกกันแล้ว พี่ชุบอกว่าเขาก็ชอบนิดตั้งแต่ที่ทำงานด้วยกันแล้วจึงชอบมาแกล้งและชอบคุยด้วย พี่ชุขอคบกับนิด แต่นิดไม่ได้ตอบตกลงขอคุยๆกันไปก่อน (นิดกลัวพี่ชุแค่มาให้ความหวังรึเปล่าจึงไม่ตกลงคบ) นิดมีความสุขมากเวลาที่คุยกับพี่ชุ ด้วยความที่ ม. พี่ชุกับวิลัยนิดอยูไกลกัน นานๆ พี่ชุจึงมาหากันครั้ง เราคุยกันผ่านเฟส และโทรคุยกันมากกว่า แต่สิ่งที่นิดกลัวก็เกิดขึ้น นิดติดต่อพี่ชุไม่ได้ เฟสไม่เล่นไม่ตอบ โทรไปไม่รับสาย ผ่านไปเป็นเดือน พี่ชุก็โทรมาบอกว่า ขอนิดเป็นแค่น้องสาวที่ดีแค่นั้น นิดเสียใจมากแต่ก็ต้องยอมรับความจริง.ผ่านไปประมาณ 3 เดือนแล้ว ที่นิดใช่ชีวิตปกติ ไม่ติดต่อพี่ชุ ไม่รู้เรื่องราวของเขา คืนหนึ่งนิดฝันเห็นพี่ชุ ฝันว่าพี่ชุกำลังมีความทุกข์ใจอย่างมาก อยากเข้าไปทักแต่พี่ชุก็ไม่หันมามองและเดินจากไป สะดุดตื่น พอดีกับมีสายโทรเข้าจากพี่ชุ นิดแปลกใจมากจนไม่ทันรับสายจากพี่ชุ จึงโทรกลับไป 2 ครั้งแต่พี่ชุก็ไม่รับสาย นิดสับสนมากว่าเกิดอะไรขึ้น (นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นจริงๆ ของรักแท้หรือจะแพ้ระยะห่างของนิด) วันต่อมานิดจึงโทรหาพี่ชุแต่เขาไม่ยอมรับสาย รับสายแล้วก็ไม่ยอมคุย นิดเสียความรู้สึกมาก จึงลบเบอร์พี่ชุทิ้งและจะไม่คุยกับพี่ชุอีก แต่นี้ยังค้างคาใจ จึงทักไปในเฟส จนได้รู้ว่าแฟนพี่ชุมีคนอื่น และมีอะไรด้วยกัน พี่ชุรับไม่ได้จึงเลิกกันแล้ว ยังทำใจไม่ได้ นี่เป็นครั้งแรกที่นิดรู้สึกได้ถึงความเศร้า เสียใจ แม้แต่เสียงร้องไห้ของพี่ชุ (ตั้งแต่รู้จักกันมาพี่ชุเปนคนยิ้มเก่งไม่เคยแสดงอาการเศร้าเสียใจ มีความสุขได้ทุกวันจนนิดยังจิตนาการความเศร้าของพี่ชุไม่ได้เลย) ความรู้สึกที่พี่ชุเคยทำให้เสียใจ เสียความรู้สึกล่มสลายไปหมด เหลือแต่ความสงสาร และอยากให้พี่ชุกลับมายิ้มได้อีกครั้ง จึงให้กำลังใจ และพยายามคุยกับพี่ชุทุกวัน เพื่อให้พี่ชุรู้สึกดีขึ้น แล้วมันก็ได้ผล พี่ชุรู้สึกดีขึ้นจริงๆ และขอคบนิดแบบจริงๆจังๆ เหตุผลเพราะว่านิดเป็นคนเดียวที่อยู่ด้วยแล้วเขาสุขใจ รู้สึกดี และมีกำลังใจสู้ต่อไป (ด้วยความที่พี่ชุเปนคนหน้าตาดี ยิ้มแล้วหล่อมาก ทำให้มีสาวๆ หมายปองมากนาน เมือรู้ว่าพี่เขาอกหักก็เขามาให้กำลังใจมากมายแต่ พี่เขาบอกว่าไม่รู้สึกดีเท่ากับอยู่กับนิด).นิดไม่ตอบตกลง เพราะนิดเคยมีประสบการณ์ที่พี่ชุมาให้ความหวังและทำให้เสียใจ กลัวประสบการณซ้ำรอยเดิมอีก ขอแค่คุยและให้กำลังใจก็พอ เราคุยกันได้สักพัก แฟนเก่าพี่ชุรู้ว่าพี่ชุคุยกับนิด จึงมาขอให้นิดดูแลพี่ชุดีๆ พอพี่ชุรู้เขาก็เงียบไป นิดโทรหาเขา เขาจึงประชุมสายที่กำลังคุยกับแฟนเก่าให้ฟัง ได้ยินแฟนเก่าเขาบอกประมาณว่าเรื่อของเขากับแฟนเก่าเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว ให้นิดช่วยดูแลพี่ชุดี นิดก็ไม่เข้าใจ แต่ความรู้สึกนับตอนนั้น รับรู้ถึงความเจ็บปวด ความทุกข์ และร้องไห้ออกมาแบบไม่อายใครของพี่ชุ หลังจากที่แฟนเก่าเขาวางสายไปแล้ว นิดจึงตัดสินใจขอให้เขามาเริ่มนับหนึ่งกับนิดใหม่ และบอกกับตัวเองว่าจะไม่ทำให้พี่ชุเสียใจอีก และจะช่วยรักษาแผลใจให้เขา แม้ว่าตอนสุดท้ายผลจะออกมาเป็นอย่างไรก็รับได้.เรื่องราวความรักของนิด เริ่มต้นไม่ดีนัก ระยะแรกๆ พี่ชุยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ยังคงโทรหา ไปหา แฟนเก่า บ้าง เราคบกัน แต่นิดไม่เคยได้รับสิทธิ์ของการได้เป็นคนรักเลย ไม่มีเวลาให้ ไม่เคยโทรหา นิดงอนเองหายเอง นิดรู้สึกนะแต่ก็พยายามเข้าใจพี่ชุให้มากที่สุด นิดเพิ่งรู้ว่าตัวเองรักพี่ชุมาก ถึงขั้นยอมได้ทุกสิ่ง แม้ว่าตัวเองต้องเจ็บ แต่ถ้าพี่ชุมีความสุขก็ยินดี เป็นแบบนี้มา 3-4 เดือน นิดก็อดทนและรอเขามาตลอด.จนมาถึงช่วงปิดเทอมใหญ่อีกครั้ง นิดไปทำงานในโรงงานแห่งหนึ่ง เขาก็ตามไปทำงานด้วย ที่นั่นทำให้เราได้เรรียนเรียนกันมากขึ้น พี่ชุทำให้นิดมันใจว่าเขารักนิดจริงๆแล้ว เขาตัดการติดต่อกับแฟนเก่าทุกทาง แต่ว่าแฟนเก่าเขาเมือนจะมาขอคืนดี ทำทุกทางเพื่อติดต่อกับเขา แต่เขาก็ทำให้นิดมั่นใจว่าเขาไม่มีวันกลับไปคบกับแฟนเก่าอีก นิดได้รู้จักเขามากขึ้น เขาเป็นผู้ชายอบอุ่น อาจจะเอาใจไม่เก่งแต่เวลาอยู่ด้วยแล้วสบายใจ เป็นคนตรงๆ ไม่มีความลับต่อนิด มีอะไรก็พูดและเคลียร์กันให้เข้าใจ นิดมีความสุขมากช่วยนั้น.เปิดเทอมอีกครั้ง นิดต้องลงมาเรียน ม. แห่งหนึ่งในลำปาง พี่ชุ เรียนที่เชียงใหม่ รักของเราถึงจะมีระยะห่างตลอด แต่เราก็ได้เจอกัน นิดขึ้นเชียงใหม่บ้าง พี่ชุลงลำปางบ้าง เดือนหนึ่งเจอกันครั้งสองครั้ง ไปเทียวด้วยกัน บ้าง เรายังรักกันดี เรามีความฝันที่เหมือนกัน เราวางแผนที่จะสร้างอนาคตด้วยกัน พี่ชุได้ไปบ้างนิด พาไปรู้จักพ่อกับแม่ พี่ชุก็เข้าได้ดีกับน้องๆ และพ่อแม่นิด แต่นิดยังไม่เคยไปบ้านเขาสักที พี่ชุก็ชวนไปหลายครั้ง แต่บ้านเขาอยู่ไกลมาก และยังหาเวลาที่เหมะๆไปไม่ได้ นิดคิดว่าตัวเองโชคดีมากที่ได้รักพี่ชุ ทุกอย่างดีไปหมด ชีวิตมีความสุขมาก เป็นแบบนี้ได้ 1ปี.พี่ชุเรียนจบ เขาได้งาน ใกล้ๆกับที่บ้าน (บ้านอยู่บนดอย ไม่ค่อยมีสัณญา) แต่เขายังไปหาสัณญาบนดอยสูงๆ เพื่อที่จะโทรหา คยกันทุกวัน ฝนตก แดดร้อน จะหนาวเพียงใด เขาก็ยังสมำ่เสมอตลอด เดือนสองเดือน เขาก็มาหาครั้งหนึ่ง มันช่างมีอุปสรรคมากมาย ไม่ค่อยมีสัณญาแล้ว ไฟก็มาๆ ดับๆ ทำให้ช่วงหลังๆ เราไม่ค่อยได้คุยกันมากนัก ทำให้นิดน้อยใจเขามาก เริ่มทำตัวงี่เง่ากับเขา เวลานิดมีปัญหาก็อยากจะคุยกับเขา (นิดมีแต่เพื่อนเรียน ไม่มีเพื่อนสนิทที่คอยให้คำปรึกษา นิดเป็นคนไม่ชอบเทียวกลางคืน ไม่กินเหล้า คุยไม่เก่ง จึงเข้ากับเพื่อนๆได้ไม่ดี) นิดมีเขาคนเดียวที่นิดว้ใจ และคุยได้ทุกเรื่อง แต่ช่วงหลังๆที่นิดเริ่มทำตัวงี่เง่าใส่เขา เขาเริ่มหายไป ไม่โทรหา โทรไปก็ไม่ติด นิดต้องรอเขาติดต่อกลับมาทางเดียวเท่านั้น นิดนิดรู้สึกว่าสิ่งที่นิดได้รับ ตอนนี้มันไม่มีแล้ว บวกกับปัญหา งานต่างๆ การเรียน ทำให้นิดเครียดมาก ไม่มีที่ระบาย เวลาที่ได้คุยกับเขาจะงี่เง่ากับเขา.ทุกอย่างเริ่มจืดจาง ห่างหาย เฉือยชาต่อกัน นิดเจ็บปวดใจมาก เหมือนเป็นคนถูกทิ้งให้ต้องเผชิญปัณหาคนเดียว และมีคำหนึ่งจากเขาที่ทำให้รู้สึกเจ็บมากๆ คือ เขามักจะบอกกับนิดบ่อยๆว่า วันไหนที่ทนไม่ไหว คิดจะหยุด คิดจะปล่อยกันไป คิดจะเลิกกันก็ให้บอกเขาตรงๆ เขาพร้อมที่จะเข้าใจนิดเสมอ มันเหมือนเราไม่ได้สำคัญอะไรกับเขาแล้ว จะไปก็ได้จะอยู่ก็ได้ จะอยู่ต่อก็รู้สึกเจ็บปวดเหลือเกิน เหมือนพยายามอยู่ฝ่ายเดียว จะปล่อยมือกันไปก็ยังทำใจไม่ได้ ยอมรับความจริงไม่ได้.นิดควรจะทำอย่างไรดีคะ ขอบคุณที่มีพื้นที่ให้นิดได้ระบาย ขอบคุณค่ะ