มาขอกอดค่ะ.. คุยกับสามีเมื่อคืนเค้าบอกว่า ไม่มีความรู้สึกอะไรแล้ว T__T"

เรากับสามี อยู่ด้วยกันมา 3 ปีนี้ ไม่ได้แต่งงานค่ะ เราไม่เชื่อเรื่องงานแต่งงานเพื่อมีชีวิตคู่ มีลูกสาวที่น่ารักมากก ด้วยกัน 1 คนตั้งแต่ปีที่แล้ว บ้านเรามีปัญหาทางการเงิน คุณพ่อทิ้งคุณแม่ไปมีครอบครัวใหม่คุณแม่เป็นข้าราชการ เงินเดือนเหลือไม่มาก เราเงินเดือน 45k-50k ต้องรับผิดชอบแม่ น้องทีกำลังเรียนมหาวิทยาลัยภาระบ้าน รถ ต้องตกมาหาเราหมด แทบจะเรียกว่าเงินเดือนเกือบทั้งหมด ต้องช่วยแม่กับน้อง ซึ่งเราก็แบกรับตรงนี้มาปีกว่าแล้ว

สามีเป็นคนต่างชาติ ด้วยความที่ไม่เข้าใจว่า ทำไมเราต้องแบกรับภาระทั้งหมด ก็เริ่มมีปัญหาระหองระแหงกันตั้งแต่ลูกสาวเกิดเค้าเป็นพ่อที่รักลูกมาก เราไม่เคยต้องคิดมากเรื่องนี้ เค้าช่วยดูแลลูกทุกอย่าง ประคบประหงมไม่เคยบ่น เรื่องการดูแลลูก ตื่นมาดู เป็นห่วง พาไปหาหมอแบบนี้ตลอดค่ะ แต่ลึกๆ แล้วเราก็ทราบดีว่าภายใต้ความสุขของการได้เป็นพ่อแม่ สามีเรา และตัวเราเองจะมีความรู้สึกว่าไม่ได้เป็นเหมือนเดิมอยู่ตลอดเวลา

ทุกวันนี้เรานอนเตียงเดียวกันทุกคืน เจอหน้ากันทุกวัน แต่ความรักมันไม่หวานเหมือนเมื่อก่อน ทะเลาะกันง่ายขึ้นเค้าจะเบลมเราเสมอว่า เราทำให้เค้าเสียใจ เนื่องด้วยเรื่องครอบครัวเรา บางอย่าง บางทีเราเอาเงินให้แม่ ให้น้องเราบอกเค้าไม่ได้ เพราะรู้ดีว่าสามีไม่โอเคกับเรื่องนี้เท่าไหร่นัก แต่เราทนที่จะมองดูครอบครัวตัวเองลำบากในขณะที่เราอยู่ดีกินดีไม่ได้เราก็รู้ว่าเค้ารู้ว่าเราทำอะไรลับหลัง แต่เค้าเลือกที่จะไม่พูดและเก็บไว้พูดกับเราในวันที่เค้าทนไม่ได้

เราเคยขอให้เค้าเดินออกจากชีวิตเราไป เราขอคืนขีวิตให้เค้า เพื่อที่เค้าจะได้ไม่ต้องมาแบกรับภาระครอบครัวเรากับเราเราคิดว่าชีวิตคนๆ นึงมันสั้น เราควรจะมีสิทธิเลือกที่จะทำในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข และไม่นึกย้อนกลับมาเสียใจในสิ่งที่เราทำแต่เค้าก็แค่บอกว่า เค้ารักเรานะ รักเราเหมือนเดิม เค้าดีใจที่เราเป็นภรรยาเค้า และเค้าดีใจที่เราเป็นแม่ของลูกอยู่เสมอถึงจะให้คิดตอนนี้ เค้าก็ยังดีใจที่ได้เราเป็นภรรยาและแม่ของลูก เพียงแต่เค้าไม่รู้สึกว่าอยากจะพูดคุยอะไรมากมายเพียงแค่อยากอยู่ตรงนี้ เค้าบอกว่า ถ้าเค้าอยากจะไป เค้าคงไปนานแล้ว เรื่องลูกเราจัดการกันได้ไม่มีปัญหา เค้าสามารถหาบ้านใกล้ๆ เพื่อดูแลลูกแต่ที่เค้าอยู่ทุกวันนี้เพราะเค้ารักเรา และยังอยากอยู่ที่นี่

เค้าบอกว่าเค้ารู้ดีว่าเค้าดีลอยู่กับอะไร และเค้ารับมันได้ เพียงแต่ตอนนี้เค้าอยากโฟกัสที่อนาคต ทำงาน ทำเงิน ให้ลูกมี promising futureหลังจากนั้นเค้าจะคิดอีกทีว่าจะทำยังไง เราเสียใจมากค่ะ เมื่อคืนนอนร้องไห้ ช็อค... ไม่รู้จะทำตัวยังไง เมื่อวาเลนไทน์เราซื้อช็อคโกแลตหัวใจให้เค้าแต่เค้าก็ไม่ได้ให้อะไร จริงๆ ก็ไม่อยากคิดมาก แต่แค่อยากได้ความหวานเหมือนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้เหมือนกับมันกำลังกลืนหายไปเสียใจ ไม่รู้จะพิมพ์ออกมายังไง เราสับสน ซึมเศร้า ไม่อยากทำงาน แต่ด้วยความเป็นแม่ เราก็ต้องสู้เพื่อสิ่งมีชีวิตที่สวยงามที่สุดในชีวิตของเรา

เมื่อคืนก่อนจะนอน เราถามเค้าว่า อยากจะเป็นเพื่อนกันมั้ย เป็นเพื่อนที่อยู่ด้วยกัน ดูแลตัวเล็กด้วยกัน ดูแลกันไป แต่ลึกๆ แล้วเราทำใจไม่ได้เราเป็นคนสุดๆ กับชีวิต เราพยายามเต็มที่เพื่อให้มีชีวิตที่ดี แต่ท้ายสุดแล้ว มันกำลังพังลงช้าๆ ด้วยปัญหาจากคนรอบข้าง ที่เราเลือกและทิ้งไม่ได้เรามีหน้าที่การงานที่ดี มีลูกที่น่ารัก และเราก็อยากมีครอบครัวที่ดี มีกำลังใจในการดำเนินชีวิต เราควรทำยังไงดีคะ T_T

ปล. เนื่องจากพันทิปแชร์ใน FB เราไม่อยากให้ใครรู้ว่าเป็นตัวเรานะคะ เนื่องจากคนรอบตัวเล่น pantip จะขอลบข้อมูลเจาะจงบางอย่างออก เพื่อไม่ให้เค้ารู้ว่าเป็นเรานะคะ แต่เนื้อหาส่วนใหญ่ไม่ได้แก้ค่ะ

เราอ่านทุกข้อความนะคะ ขอบพระคุณมากๆ มีทั้งคนเข้าใจ เห็นใจไม่เห็นด้วย เคารพทุกความคิดเห็นค่ะ ขอบคุณมากๆ อยากได้กอดค่ะ แล้วก็ได้กอดเยอะแยะ ทั้งหน้าไมค์หลังไมค์ ขอบคุณมาก ๆค่ะ รักพันทิป