รักต้องเลือก!?

มีใครเคยเป็นแบบนี้กันบ้างไหมค่ะ ทั้งที่ยังรักแต่กลับรู้สึกยังกลับไปไม่ได้ คือเข้าเรื่องเลยละกันเรามีแฟนคนนึงทำงานอยู่บริษัทเดียวกันเราเลิกกันแล้วเพราะเราสับสนและใจโลเล คือพี่ที่เราคบคบมาได้ช่วงระยะเวลานึงเขาดีมากๆ แค่เราเอ่ยแต่ยังไม่ได้ขอเขายอมเลิกทุกอย่างที่ไม่ดีเพราะเรา เขายอมเลิกบุหรี่ เลิกเหล้า(เรียกว่าลดกินดีกว่าไม่ได้เลิกขาด แต่ก็ดี) ถึงเขาจะดีขนาดนี้แต่มันก็ต้องมีบ้างเรื่องที่ไม่เข้าใจ เราชอบคนที่โตกว่าเขาอายุมากกว่าเรา 5 ปีแต่พอคุยไปกลับเป็นเราที่ดูโตกว่าในบางทีที่คบกันเขาดูเหมือนเด็กเกินไปทั้งการกระทำบางครั้งทั้งด้านความคิดคำพูด ทำให้เราเริ่มรู้สึกเบื่อและไม่ชอบและอีกอย่างคือตลอดมาเขาไม่เคยเข้าใจตัวเราไม่เคยเข้าใจอะไรเลยช่วงนี้แหละที่เราอ่อนแอและสับสนแล้วอยุ่ๆ แฟนเก่าที่ทิ้งเราไปอย่างเจ็บปวดก็กลับมากลับมาแบบดีกว่าเดิมมากๆ มันเข้าใจเรา และดูโตทุกๆ อย่างผิดกับคนนั้นแต่แฟนเก่าที่กลับมานิสัยแย่และไม่ยอมเปลี่ยนอะไรเลย แต่เราไม่ได้กลับไปคบกันเป็นแฟนนะแต่เราก็คุยกันแบบเพื่อนเพราะมันเข้าใจดีกว่าตอนเป็นแฟน และจนถึงปัจจุบันนี้พี่แฟนเก่าเขาก็ยังบอกว่าจะนานแค่ไหนก็จะรอ ตอนนี้เรายังคงสับสนในความคิดเราความรักต้องมาพร้อมความเข้าใจ แต่มันสวนทางตรงที่อีกคนรักเรามาก และเราก็ยังรักยังห่วงเขาแหละ(แต่ทำไมยังรู้สึกกลับไปไม่ได้)กับอีกคนที่ไม่มีอะไรดีคบกันก็พาเราแย่ แต่มันเข้าใจเรามากๆ (และเรากลับรู้สึกรักมันมากกว่า)

ถ้าเลือกที่จะอยู่กับคนดีแต่ไม่เข้าใจคิดว่าเราจะรักเขาได้ไหม ถามจากความเห็นส่วนตัวนะ เศร้า