จิ้กซอสวยงามสองชิ้นที่เข้ากันไม่ได้

ฉัน มีการศึกษาสูง หน้าที่การงานมั่นคง ทำงานที่มีประโยชน์กับสังคม ครอบครัวฉันไม่ร่ำรวย แต่ฉันในตอนนี้มีปัจจัยสี่ครบแล้วจากการที่ฉันหามันมาด้วยมือฉันเองเขา คุณแม่ที่เสียไปทิ้งมรดกให้เขา มากพอที่จะอยู่ได้ตลอดชีวิตโดยที่ไม่ต้องทำงาน เงินที่มี มากพอที่จะเลี้ยงฉันด้วยอีกคน(แบบไม่ฟุ่มเฟือย)ไปทั้งชีวิต แต่อาจไม่มากพอถ้าเราจะมีลูก

ฉันคิดว่าชีวิตของเราสองคนเป็นชีวิตที่ดีเขา ออกมาปั่นจักรยานที่สนามฟ้าตอนบ่ายสองถึงสองทุ่ม จากนั้นเขาตีแบดต่อถึงเที่ยงคืน กินข้าวดึกแล้วนอน ตื่นสาย เวลาอื่นนอกจากออกกำลังกายเขาจะเล่นเกมส์และFB เขาจัดว่าเป็นคนติดเกมส์มากฉัน ทำงานประจำจันทร์ถึงศุกร์ ทำงานพิเศษในวันเสาร์อาทิตย์ ฉันมีเงินมากพอที่จะไม่ทำงานพิเศษก็ได้ แต่ฉันรักงาน ฉันรู้สึกว่างานของฉันเป็นการช่วยเหลือคน ฉันไม่แข็งแรง ป่วยบ่อย และไม่ออกกำลังกาย วันว่างฉันชอบอยู่บ้าน นอนตื่นสาย ดูซีรี่

เมื่อจิ้กซอมาพบกันเขาชวนฉันออกกำลังกาย ฉันเห็นด้วยว่ามันเป็นสิ่งที่ดี ฉันเริ่มออกกำลังกาย ฉันตีแบดห่วยแตก จับไม้แบดผิดวิธีเขาชอบตีแบด เขามักบ่นเวลาได้ตีกับคู่ที่เล่นไม่ดีฉันคิดว่าเขาไม่สนุกที่จะตีแบดกับฉัน เขาบอกว่าเขาอยากตีแบดกับฉันฉันเริ่มปั่นจักรยาน สนามฟ้า23.5กิโลทำฉันเหนื่อยโฮก ฉันจึงขอปั่นในฟิตเนสก่อนเขาชวนฉันเล่นเกมส์ที่เขาเล่น ฉันก็เล่น แล้วพบว่าตัวเองก็ติดเกมส์ ฉันรู้สึกกลัวการติดเกมส์เพราะมันทำให้เสียเวลา

เมื่อจิ้กซอมาอยู่ชายคาเดียวกัน บ้านของเขาเขา ไม่ได้ขี่จักรยานเพราะฉันทำงานเลิก4โมง ถึง1ทุ่มเป็นบางวัน เขาไม่ได้ตีแบดเพราะฉันไม่สามารถตีแบด2ทุ่มถึงเที่ยงคืน ฉันต้องตื่นไปทำงานแต่เช้า เราสองคนจบกันที่ฟิตเนส ฉันไม่ชอบฟิตเนส(แน่นอนว่าฉันไม่ชอบออกกำลังกาย แต่ฉันอยากทำกิจกรรมร่วมกับเขา) เขาชอบพาฉันเล่นอก ส่วนฉันชอบเล่นขาและชอบเข้าคลาส สุดท้ายกลายเป็นต่างคนต่างเล่น แล้วเราสองคนจะมาจบที่ปั่นจักรยาน burn burn

เขา เดิมนอนตื่นสายถึงบ่าย และไม่กินข้าวจนเย็น รอฉันกินข้าวเย็นด้วย เมื่อถึงมื้อเย็นเขาจะกินหนักหิวหนักฉัน ต้องกินข้าว3มื้อ ตรงเวลาเป๊ะ เพราะเป็นโรคกระเพาะอย่างหนัก และถ้าโมโหหิวอาจวีนแตกใส่คนไข้เมื่อจิ้กซอมาอยู่ด้วยกัน เขาตื่นเช้ามากินซีเรียลกับฉัน กินเสร็จก็นอนต่อ ส่วนฉันยังคงกินข้าว3มื้อ แต่จากเดิมฉันควบคุมน้ำหนักด้วยการนับแคลอรี่ ฉันกินมื้อเย็นแค่ผลไม้กับโยเกิร์ต ฉันเปลี่ยนมากินมื้อเย็นจัดหนักกับเขา น้ำหนักฉันขึ้นอย่างว่องไว5กิโลและลดไม่ลง เขาเชื่อว่าการลดน้ำหนักต้องburnมากๆแต่ไม่ต้องคุมอาหาร ฉันเชื่อว่าลดน้ำหนักต้องคุมอาหารเป็นหลักเมื่อฉันอ้วนจนใสกางเกงแทบไม่ได้ ฉันเริ่มทำอาหารคลีน(บางมื้อตามสะดวก) เขาเลยต้องกินกับฉันเป็นบางมื้อ และ น้ำหนักยังไม่ลด

ฉัน กังวลกับอนาคต อยากให้เขาทำงาน อยากให้เขามั่นคงกว่านี้ ฉันแอบอายคนที่ถามว่าแฟนฉันทำงานอะไร รุ่นพี่/เพื่อนบางคนมองว่าเขาไม่ทำงานเป็นเหมือนคนไม่มีคุณค่า บางคนบอกว่าเขาไม่โอเค ฉันแอบเห็นด้วย ฉันเริ่มกดดันให้เขาทำงาน เขาเห็นด้วยเวลาผ่านไปเกือบปี พอมีแผนในใจแต่ก็ยังไม่ได้ลงมือทำอะไร บางครั้งฉันรู้สึกว่าเขาไม่กระตือรือร้น ดูเหมือนไม่อยากทำงาน จนฉันไม่อยากบังคับเพราะคิดว่าการจะทำอะไรถ้าทำด้วยความเต็มใจน่าจะดีกว่า แต่เวลามีเกมส์ใหม่มา เขาจะกระตือรือร้นหาข้อมูลจนฉันหมั่นไส้

เขา จบ ม6 ฉันคิดว่าเขาก็อายที่จบระดับนี้เพราะตอนแรกเขาบอกฉันว่าเขาจบ ป ตรี แต่ความจริงเขาเรียนถึงปี3 แล้วมีเหตุให้หยุดเรียน แม่ฉันโกรธมากตอนที่รู้ว่าเขาจบ ม 6 แม่ว่า เขาโกหก แม่กลัวเขาจะสอนการบ้านลูกไม่ได้ แต่ฉันกลัวว่าเขาจะติดเกมส์และไม่ทำงานจนลูกไม่มีแบบอย่างของพ่อที่ดีฉัน ลงเรียน มสธ การตลาด หวังว่าจะช่วยเขาทำธุรกิจเขา เรียนกับฉันด้วย แต่เรียนอาหารเราเพิ่งลงได้เทอมเดียว เขาแทบไม่อ่านหนังสือ ฉันก็พลอยเป็นไปด้วย ก่อนสอบเรายังไปเที่ยวกันอยู่เลย ฉันเริ่มงงๆกับตัวเอง ปกติการเรียนฉันท้อปฟอร์ม แต่ตอนนี้ผิดฟอร์มมากๆ

เมื่อจิ้กซอพยายามจะต่อกัน แต่ต่อกันแล้วมันดูเละเทะเวลาอยู่บ้านเขาเล่นเกมส์ตลอดเวลา ส่วนฉันก็ดูทีวีไปเรื่อยๆฉัน งุงิบ่อยเขา ว่าฉันงี่เง่างุงิฉัน ประสาทและเครียดบ่อยๆกับการที่เขาติดเกมส์และดูขี้เกียจเรามาคุกันเป็นระยะ

เมื่อpokemon go มาเจอกับแฟนฉันจากที่เล่นเกมส์เกือบตลอดเวลา กินข้าวไปก็กดไป ตอนนี้เวลาเดินเขาก็ส่องโปเกมอน ไม่มองฉันเลยฉัน จ้องมองเขาเล่นเกมส์เขา มีสีหน้าหวาดกลัวแต่เล่นเกมส์ต่อไป ไม่สบตาฉันฉันของขึ้น เก็บของออกจากบ้าน บอกเลิก ฉันบอกว่าฉันรักเขา แต่ด้วยเหตุและผลเราไม่สมควรอยู่ด้วยกันเขาไม่พูดอะไร

ผ่านไป3วัน อารมณ์ฉันสงบลง คุยกับเขาทางlineฉัน อยากมีครอบครัว อยากมีลูกเขา อยากมีชีวิตชิลๆ ปั่น ตีแบดเขา ยังไม่อยากมีครอบครัว อยากเจอคนที่ใช่ก่อนถึงคิดมีครอบครัว นั่นคือ ฉัน ไม่ใช่เขา บอกว่ารักฉัน แต่อึดอัด

ณ ตอนนี้ ฉันจะfreezeตัวเองไว้ตรงนี้ ฉันยังไม่พร้อมที่จะตัดสินใจทำอะไรต่อไป ฉันคิดถึงเวลาดีๆที่เรามีต่อกัน เศร้า และยังรักเขา อยากให้เขามีชีวิตที่ดี แต่นั่นคงเป็นชีวิตที่ดีในนิยามของฉันซึ่งไม่ใช่นิยามของเขา

จิ้กซอสองชิ้นที่สวยงาม วางไว้แยกกันอาจดูดีกว่าพยายามต่อกันแล้วเข้ากันไม่ได้

.........