เชื่อใจตัวเองหรือเชื่อคนที่รารัก

ผมกับแฟนคบกันมามีลูกด้วยกัน 1 คน เคยจะเลิกกันมาครั้ง 1แล้ว แฟนหนีออกจากบ้านไปแล้วแฟนผมก็แอบไปมีอะไรกับเพื่อนผม แล้วยังไปหาเพื่อนอีกคนจนโดนเพื่อนคนนั้นปล้ำอีกคน พอผมรู้เรื่องราวทั้งหมด ตอนนั้นผมเจ็บและเสียใจมากแล้วก็สงสารลูกมากตอนนั้นลูกยังอายุ 1 ขวบครึ่งอยู่เลย แล้วผ่านไปเกือบเดือนเหมือนแฟนอยากจะกลับมาอยู่กับผมและลูกเค้าบอกว่าคิดถึงลูก แล้วผมต้องยอมยกโทษให้อภัย สิ่งที่ทำให้ผมต้องยอมยกโทษให้เพราะผมสงสารลูกไม่อยากให้ลูกต้องกำพร้าหรือมีพ่อแม่ต้องแยกทางกันตั้งแต่ยังเล็ก แกชอบร้องแล้วเรียกหาแต่ม๊าแล้วใจผมก็ยังลืมแฟนคนนี้ไม่ได้ พอเรากลับมาคบกันได้อีก 3ปี เราก็ต้องอยู่ห่างกันอีกเพราะช่วงหลังผมต้องทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆแล้วเราก็เริ่มทะเลาะกัน ไม่ค่อยเข้าใจกันอีก แล้วแฟนผมก็เริ่มให้เพื่อนผู้ชายมาหาที่บ้านแล้วชอบนั่งคุยเพลินกันถึงดึก แต่เพื่อนคนนี้ผมไม่ค่อยคิดอะไรมาก แต่ที่มีทำให้ผมต้องคิดมากเพราะแฟนผมแอบคุยกับเพื่อนชายที่เคยปล้ำตัวเอง แล้วยังเคยให้มาที่บ้านอีก ตอนนั้นผมไม่อยู่ พอผมรู้เรื่องความรู้สึกเรื่องที่เค้าทำเหมือนครั้งแรกก็กลับมากลัวและคิดมาก จนทะเลาะกันหนักขึ้น เหมือนว่าแฟนผมกับเพื่อนคนนี้จะคุยแล้วสนิทกันมากขึ้นในช่วงที่ผมกับแฟนทะเลาะกันบ่อยๆ ผมเคยถามว่าทำไมยังยุ่งกับคนนี้อีก แฟนบอกว่าไม่มีอะไรเกินเลยเพื่อนคนนี้เหมือนจะมาขอโทษแล้วคุยกับแฟนผมในช่วงที่ผมทะเลาะกับแฟน แต่พอเราดีกันผมก็รับรู้เรื่องแฟนกับเพื่อนชายทุกครั้ง แอบคุยกันมาเจอกันบ้าง แล้วก็บ่อยขึ้นเรื่อยๆ ถ้ายังเป็นแบบนี้ผมรู้ว่ามีแต่ทำให้เรา2คนแย่ลงไปเรื่อย ผมอารมณ์เสียตลอดเวลารับรู้เรื่องนี้แต่แฟนผมก็ไม่ยอมหยุดยังจะคุยกับเพื่อนคนนี้ เพราะแฟนยืนยันว่าไม่ได้มีอะไรกันแค่คุยกัน ไม่ได้คิดอะไรเกินเลย ผมอยากเลิกกับแฟนมากแต่ทำใจไม่ได้ ผมอยากรู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นจะคิดว่าเค้าทั้งคู่แอบมีอะไรกัน? จะเชื่อแฟนหรือเชื่อความรู้สึกตัวเอง หรือจะสืบให้รู้ว่าความจริงมันเป็นยังไงก่อนจะตัดสินใจว่าจะจบหรือทำให้ทุกอย่างให้เรารักกันเหมือนเดิม