เพราะเหงาหรือเราโง่

ก่อนอื่นต้องบอกว่าเราเคยแต่งงานและมีลูก 1 คนแล้วค่ะแต่เลิกกับแฟนตอนท้องได้ 2 เดือน เราจับได้ว่าเขาแอบมีคนอื่น เราคบกับเขามา10 ปี เขาดีทุกอย่าง เขาทำหน้าที่ของเขาได้ดี เรายอมให้เขาไปอยู่กับคนที่เขาเลือกค่ะ ตอนนั้นเราเสียใจมาก ไม่เคยเผื่อใจไว้เลย ทุกอย่างมันพังไป ที่สำคัญคือสงสารลูก ยังไม่ทันได้เจอหน้าพ่อก็จากไปชะแล้ว เราก็ได้แต่อยู่กับหนังสือสวดมนต์ ฟังเทศน์ เข้าวัด ทำทุกอย่าเพื่อไม่ให้กระทบกับลูก สงสารเขา อยากให้เขาเกิดมาสมบูรณ์ที่สุด แต่เราก็ยังโชคดีที่อดีตสามียังช่วยค่าเลี้ยงดู ประกอบกับเราก็มีงานดีๆทำ มีเพื่อนร่วมงานที่ดี เข้าใจเรา เหมือนบ้านหลังที่สอง เราเป็นเด็ก ตจว. ค่ะ ไม่มีใครเลยนอกจากสามี พอเลิกกันเราก็ย้ายมาอยู่ใกล้ๆที่ทำงานเพื่อความสะดวกในการเดินทาง แต่ก็ลำบากที่ต้องอุ้มท้องอยู่คนเดียว ตอนนั้นเศร้าค่ะ นอนร้องไห้ทุกคืน จนเราคลอด ลาคลอดเลี้ยงลูก 3 เดือน กลับมาทำงานต่อค่ะ ฝากลูกให้แม่ช่วยเลี้ยง คิดถึงลูกมาก อยู่หอคนเดียวตามเคย นอนร้องไห้เหมือนเดิม ผ่านมาเกือบสองปี เริ่มทำใจได้แล้ว ลูกก็โตขึ้นแล้ว กำลังน่ารักเลย งานก็ลงตัว เริ่มกลับมาเข้าสังคมได้แล้วค่ะ เลิกทำตัวเศร้า แต่ก็มีเหงาบ้าง ระหว่างนี้ก็มีผู้คนเข้ามามากมายในชีวิต มาจีบค่ะ แต่เราก็ยังไม่พร้อม คือกลัวค่ะ กลัวจะเป็นเหมือนเดิม แต่ก็คุยด้วยนะคะ รักษาน้ำใจ แต่... ก็มีพี่อยู่คนหนึ่งที่เขาคอยทักคอยถามเราอยู่ตลอดเลยค่ะ เขาไม่ได้จีบนะคะ ถามเหมือนเป็นพี่ เป็นเพื่อนมากกว่า จนเวลาผ่านมาเกือบ4ปี พี่เขาก็ยังเหมือนเดิมค่ะ เรามีอะไรจะปรึกษาเขา จนเขากลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต วันไหนหรือช่วงไหนที่เขาหายไป เราจะรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปค่ะ เราเริ่มสนิทกับเขา เริ่มไว้ใจ ไปที่บ้านเขาค่ะ พี่เขาอยู่บ้านคนเดียว บ่อยครั้ง เรามีอะไรกับเขา รู้สึกรักเขา มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ เวลาผ่านมา 5 เดือน เราก็ไปบ้านเขาปกติค่ะ สักพักมีเสียงเคาะประตูบ้าน นานค่ะ พี่เขาเดินมาบอกเราค่ะ "แฟนพี่มา" เรานี่ยืนอิ้ง หูชา หน้าชา ทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ ที่สำคัญ ผู้หญิงคนนั้นยืนร้องไห้ต่อหน้าเรา เราสงสารเขามาก นึกถึงภาพตอนที่เราเป็นแบบนี้ เสียใจที่เราเป็นฝ่ายทำร้ายความรู้สึกคนอื่น ตอนนั้นพูดอะไรไม่ออก เดินออกมาจากบ้านเขาอย่างสงบ ตามระเบียบค่ะ พี่เขาส่งข้อความมาขอโทษ และก็โทรมาขอโทษค่ะ เราบล๊อกเฟส ไลน์ เขาไปแล้ว แต่ก็ใจอ่อนค่ะ ปลดบล๊อกเขาอยู่ดี เราพยายามจะเลิกคุย เลิกคบ เลิกติดต่อเขานะคะ แต่ก็ยังทำใจไม่ได้ค่ะ คิดถึงเขามาก วันนี้ตัดใจบล๊อกไปทุกช่องทาง ใจแทบขาด เราทำถูกแล้วใช่ไหมคะ