ความว่างเปล่าในความสัมพันธ์

เคยรอใครสักคนได้นานแค่ไหน?เคยพยายามทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองไม่ใช่สำหรับเขาไหม?เคยทำกับใครเหมือนแฟนแล้วเขาก็โอเครแต่ก็เป็นได้แค่เพื่อนไหม?

บางทีมันเป็นแค่ความรู้สึกดีของเรา เราเลยอยากพยายามต่อ เรามีความสุขที่จะอยู่ตรงนี้เราพยายามทำดีใส่ทุกอย่างพยายามสร้างความทรงจำดีๆ เรารู้ว่าลึกๆเขาก็มีความสุขในช่วงเวลานั้น เราดีใจมาก เราเคยเอาโพสต์อิทไปแปะโต๊ะแทบทุกวัน เป็นห่วงหวังดีด้วยตลอด น่าเสียดายที่สิ่งที่เราทำมันกลับเป็นความทรงจำที่มาทำร้ายตัวเราเอง ในทางกลับกันตัวเขารู้ทุกอย่าง รู้ว่าเรารัก รู้ว่าเราพยายาม และรู้ว่าเราไม่ใช่ และเราก็เป็นคนคุยกันอยู่เรื่อยๆ แกพยายามเปิดใจแต่แกไม่เคยเปิดใจจริงๆเลย แกแค่รู้ว่าเรารักแกแต่แกไม่เคยสัมผัสความรักที่เราให้เลย แกรู้ว่าเราพยายาม แต่เแกไม่เคยเข้าใจว่าเราทุ่มใจไปขนาดไหน เราขอโทษนะที่สุดท้ายเราก็เป็นได้แค่เศษความสุขของแก เพียงเพราะเราเป็นไบ เพราะความแตกต่างเล็กๆ แกบอกว่าไม่ใช่เราหน้าตาไม่ดีนิสัยไม่ดีแค่เราไม่ใช่ ลึกๆเราก็รู้ เรารู้ว่าแกชอบผู้หญิง ถ้ามีผู้หญิงนิสัยดีๆหน้าตาดีๆแกก็ชอบ เราขอโทษจริงๆ ขอโทษที่ไม่ใช่ผู้หญิง ขอโทษที่มาเป็นเราที่ชอบแก ความสัมพันธ์เราอาจเริ่มมาจากความพยายามของเรา เราไม่เคยรู้สึกแย่เลยที่เป็นคนที่ไม่ใช่ เราแค่อยากให้แกมีความสุขกับสิ่งที่เราทำให้บ้างก็ยังดี เวลาเราต้องห่างกันเราก็แค่อยากให้แกคิดถึงเราบ้าง เวลาไม่คุยกันก็อยากให้แกอยากคุยบ้าง เราดีใจนะที่แกบอกข่าวคราวหรือไม่ไปมีใคร แต่ถ้าเป็นเพราะว่าเราขอ เราก็ไม่อยากรั้งเลย เราไม่อยากอยู่ตรงนี้ ในตอนนี้ที่เราอยู่ห่างไกลกันมาก เราก็แค่อยากให้แกคิดถึงกันบ้างก็ยังดี ขอโทษนะถ้าแกมาอ่าน เราก็แค่ทนไม่ไหวกับความสัมพันธ์ที่เหมือนแฟนแต่ก็เป็นได้แค่เพื่อนแค่นั้นเอง เราก็แค่อยากมีความทรงจำดีๆกับแกอีก อยากไปไหนด้วยกัน อยากกอด อยากจับมือด้วย อยากไปกินข้าวด้วยกัน อยากพาไปที่ๆแกไม่เคยไปแต่เราไม่รู้ว่าเราจะทำไปทำไมในเมื่อความสุขของเรา เป็นความเฉยๆของแก.