"ฉันถูกทิ้งในวันวาเลนไทน์" วันวาเลนไทน์กลายเป็นวันแสนสุดเศร้า

"อีกไม่กี่วันก็จะใกล้วันวาเลนไทน์แล้ว เราควรหากิจกรรมอะไรๆดีทำกันนะ" อดีตแฟนของฉัน คีแกน ได้พูดไว้

สามปีที่ผ่านมาที่เราคบกันนั้น ประสบการณ์ต่างๆที่เราผ่านด้วยกันมา ความสัมพันธ์ต่างๆ ฉันรู้สึกรักเค้ามากและคิดไว้ว่าวันเลนไทน์ปีนี้ต้องเป็นปีที่ดีที่สุดแน่ๆ และวันนั้นก็มาถึง ความสิ้นหวัง ความโศกเศร้าเสียใจก็มาหาฉันโดยไม่ทันตั้งตัว

เค้าเริ่มพูดประโยคหนึ่งว่า "เราควรจะ" ในหัวของฉันตอนนั้นคิดว่า เค้าน่าจะพูดถึงเรื่องการเที่ยวประเทศยุโรปสุดหรู ไปไนซ์คลับในตอนกลางคืนพูดคุยถึงเรื่องรักๆใคร่ๆ แต่หารู้ไม่ว่าหลังจากชั่วโมงนั้นที่ผ่านมา ฉันก็ต้องมาอยู่ในห้องหอพักของฉัน รายล้อมไปด้วยเพื่อนฝูงของฉัน และฉันก็กำลังร้องไห้ฟูมฟาย

วันก่อนวันวาเลนไทน์มันเริ่มที่เราสองคนไปเริ่มไปรับประทานอาหารด้วยกัน ปกติแล้วเราจะพูดคุยกันสนุกสนาน ดื่มกันอย่างเมามายแล้วกลับไปที่ห้องด้วยกันและตื่นมาเพื่อกินกาแฟพูดคุยกันบนเตียงในตอนเช้า แต่วันนี้ฉันรู้สึกแปลกๆทำไมความรู้สึกรักมันเพิ่มมากขึ้นกว่าทุกวัน

และแล้ววันวาเลนไทน์ก็มาถึง เพื่อนของฉันเตรียมหาเสื้อผ้า คอยคิดว่าจะแต่งตัวแบบไหน ทำอะไร ยังไง แนะนำทรงผมว่าจะทำทรงอะไรดี ฉันคาดหวังว่าวันนี้จะเป็นวันที่ดีสุด และตื่นเต้นกับวันนี้มากๆ ฉันออกมาเจอกับคีแกน ในร้านอาหารอิตาเลี่ยนซึ่งคีแกนอยากให้ฉันมาฉันตลกเค้าที่เค้าชอบใส่เสื้อแปลกๆ พวกเราหัวเราะกันและคิดว่าทุกอย่างมันต้องออกมาดีแน่ๆ

เรานั่งลงและเริ่มดูเมนูอาหารต่างๆ พูดคุยกันไปเรื่อยๆ ไม่กี่วินาทีต่อมา ฉันจ้องหน้าเค้า และเค้าก็ก้มหน้าลง "เราควรจะเลิกกันนะ ฉันทำต่อไปไม่ได้อีกแล้ว" ฉันจึงถามเค้าไปว่า "ทำไมมันไม่ได้มีอะไรร้ายแรงนักหนิ ที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่เห็นมีอะไรไม่ดีตรงไหนเลย"

"ฉันขอโทษ"

พอเค้าพูดคำนี้ขึ้นน้ำตาของฉันก็ค่อยๆไหลซึมออกมาในตา มันรู้สึกโกรธแต่ฉันรักเค้ามาก รักจนความโกรธนั้นมันก็ไม่ออกมา

เราทั้งสองเงียบกันสักพักเค้าบอกว่ามันไม่มีอะไร เค้าไม่รู้สึกอะไรแล้ว เค้าเริ่มยักไหล่และบอกว่าที่เค้าพามาที่นี่ก็เพราะอยากให้ความสุขกับฉันคืน และก้มหน้าต่อโดยไม่พูดอะไร

คืนที่ดี คืนที่มีความสุขงั้นหรอ!

และเค้าก็พูดอีกว่า "ฉันขอโทษ"

ฉันแทบอยากจะปาทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าฉันทิ้งสะออกไปไกลๆ และฉันก็เดินออกมาให้ไกลออกจากตรงนั้น

ไม่นานฉันก็ถึงหอพักและฉันกระซิบปลุกให้เพื่อนรักของฉันตื่น "คริสตีน ตื่น" คริสตีน "อือ มีไร เป็นยังไงบ้าง"

"เขา ทิ้ง ฉัน" ฉันร่ำไห้ระเบิดอารมณ์ตัวเองตอนนั้นออกมา ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไง ฉันไม่รู้จำทำยังไงต่อไป

คริสตีน "หาว อือ ไปนอนก่อน พรุ่งนี้เช้า ค่อยมาพูดกันต่อ"

และฉัน ณ ตอนนี้ ก็ต้องมาจมกับความรู้สึกแย่ๆความเศร้าโศกเสียใจ ฉันถอดชุดที่ไปเดตกันในวันนี้และวางไว้บนเตียงและนอนหลับไปกับความเศร้าเสียใจ ปล่อยตัวเองให้อยู่กับความมืดภายในห้องๆนี้