น้ำตาไหล!! พ่อเก็บฉันมาเลี้ยง พอวันนึงฉันกำลังจะแต่งงาน แต่พ่อกลับพูดความจริงแบบนี้ หัวใจแทบสลายโผล่เข้ากอดพ่ออย่างไว!!

ฉันโชคร้ายที่ออกมาลืมตาดูโลกได้ไม่นาน ก็ถูกพ่อแม่ทิ้ง แต่ฉันโชคดีที่วันนั้นพ่อบุญธรรมไปหาหมอที่โรงพยาบาล และพบฉันถูกทิ้งไว้ตรงประตูทางเข้า ตอนนั้นเขายังไม่ได้แต่งงาน ไม่มีลูก เขาจึงพาฉันกลับบ้าน และรับเลี้ยงฉันเป็นลูกบุญธรรม

พ่อบุญธรรมเป็นมนุษย์เงินเดือนธรรมดาๆ ตอนนั้นเงินเดือนน้อยมากๆ แต่เขาก็ยอมซื้อนม เพื่อให้ฉันดื่ม เพื่อฉัน เขาจึงไม่ยอมแต่งงาน กลัวว่าฉันจะเจอแม่เลี้ยงใจร้าย แต่ฉันรู้ดีว่าคงไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากแต่งงานกับคนที่มีลูกแล้ว

เขาใช้เงินทั้งหมด ทุกบาททุกสตางค์ มาจ่ายค่าเล่าเรียนให้ฉัน ฉันจึงหางานพาสไทม์หลังเลิกเรียน เพื่อช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายต่างๆ แต่พอเขารู้ว่าฉันแอบไปทำงานพาสไทม์เขาโกรธมากและทำอะไรไม่ถูก

บอกขอโทษที่ตัวเองไม่สามารถเลี้ยงฉันมาให้อยู่สุขสบายได้ ฉันกอดเขาและบอกว่า "พ่อ แค่ยังมีพ่ออยู่ข้างๆ แค่นี้หนูก็พอใจแล้ว ไม่มีเงินไม่เป็นไร รอวันที่หนูเรียนจบ ชีวิตของพวกเราจะดีขึ้น เราก็จะสุขสบายกว่านี้"

หลังจากเรียนจบได้สองปี ฉันก็ได้พบรักกับผู้ชายคนหนึ่งและแต่งงานกัน ก่อนวันแต่งงานฉันและพ่อคุยกันนานมาก เขาบอกว่ามีเรื่องหนึ่งอยากจะบอกฉัน "จริงๆแล้ว พ่อเคยมีคนรักมาก่อน เราทั้งคู่หมั้นกันเรียบร้อยแล้ว แต่เกิดอุบัติเหตุทำให้พ่อมีลูกไม่ได้ งานแต่งจึงล่ม วันนั้นตอนไปโรงพยาบาลจู่ๆก็มีความคิดหนึ่งผุดขั้นมา ทำไมไม่รับเลี้ยงเด็กสักคนนึงล่ะ ? ในเมื่อตัวเองไม่สามารถมีลูกได้ และก็ได้พบพ่อแม่ของหนู เดิมพวกเขาอยากทิ้งหนูอยู่แล้ว ยิ่งได้ยินว่าพ่อจะรับเลี้ยงหนู พวกเขาจึงยอม แต่ภายหลังก็ได้มาเยี่ยมหนูบ้างเป็นครั้งคราว พ่อกลัว..กลัวว่าพวกเขาจะเปลี่ยนใจ จึงพาหนูย้ายบ้านหนี ตอนนี้หนูแต่งงานแล้ว พ่อบอกความจริงกับหนูแล้ว หนูคงไม่โกรธเกลียดพ่อใช่ไหม ตอนนั้นพ่อแค่อยากจะเลี้ยงเด็กสักคนเพื่อมาดูแลยามพ่อแก่เฒ่า"

เมื่อได้ยินสิ่งที่พ่อพูดทั้งหมด ถึงกับตะลึงนึกไม่ถึงว่าเรื่องทั้งหมดมันจะเป็นแบบนี้ แต่ไม่ว่าตอนนั้นเขาจะคิดยังไง แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาได้พิสูจน์ให้เห็นว่าเขารักฉันเหมือนลูกแท้ๆ ยอมเสียสละหลายๆอย่างเพื่อให้ฉันได้มีชีวิตที่ดี ฉันกอดเขาและบอกว่า "พ่อ.. หนูไม่สนว่าตอนนั้นพ่อจะมีความคิดยังไง แต่พ่อดีกับหนูมาตลอด พ่อรักหนูเหมือนหนูเป็นลูกของพ่อจริงๆ หนูจะอยู่เคียงข้าง และจะดูแลพ่อให้ดีที่สุดเท่าที่ลูกคนนึงจะทำได้ "

ขอขอบคุณข้อมูลจาก liekr