ผิดที่ตัวเรา ผิดที่ตัวเขา หรือแค่เราเข้ากันไม่ได้?

สวัสดีค่ะ เรามีปัญหาคิดไม่ตก สับสนไปหมด ขนาดจะเรียบเรียงเรื่องเล่ายังคิดว่าคงยาวไป เลยสรุปมาเป็นแบบนี้นะคะ เราควรจะลองศึกษาเขาต่อไป หรือควรจะจบไว้แค่นี้ดี ตอนนี้สับสน ลังเลมาก

เราเป็นผู้หญิงอายุ 30+ แล้วเวลาคบแฟนก็จะคบไม่ต่ำกว่าปีครึ่ง คบได้นานสุด 5 ปี เราเป็นคนจริงจังคบใครก็จะคบนาน แต่...ก็ต้องมีเหตุให้เลิกลากันไป จนล่าสุดเราโสดมาได้เกือบสองปีแล้ว ไม่ใช่ว่าไม่มีคนมาจีบ หรือไม่ได้ไปจีบใคร แต่...พอลองศึกษาไปสักพัก ก็จะรู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่เราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยได้ ก็จะเปลี่ยนสถานะให้เป็นเพื่อน หรือแย่ไปกว่านั้นก็กลายเป็นคนไม่รู้จักกัน ในความคิดของเรา เราว่ามันแฟร์ทั้งสองฝ่ายที่ไม่ต้องมาเสียเวลา บอกกันตรงๆ เพราะเราก็ไม่อยากรักๆ เลิกๆ แล้ว อยากมีครอบครัวที่น่ารักสักที

จนวันหนึ่งเราได้คุยกับผู้ชายคนนั้นด้วยความบังเอิญ คุยกันถูกคอ พอได้ไปเดทกันก็รู้สึกว่านิสัยน่ารัก เป็นคนมุ้งมิ้ง ขี้อ้อน นี่แหละเราชอบคนแบบนี้ แต่ก็คงต้องดูไปก่อน ต้องลองไปไหนมาไหน ศึกษาดูใจกันสักพัก ตอนนี้ผ่านมาสองเดือนละค่ะ

- ตอนรู้จักกันได้สองอาทิตย์ เขาพาเราเข้าโรงแรม ถึงจะไม่ได้มีอะไรกันก็เถอะ เพราะเกิดเหตุการณ์ว่าเอารถไปเฉี่ยวระหว่างที่กำลังพูดคุยอ้อนวอนว่าอย่าทำแบบนี้ (เหตุเกิดตอนเราไปเที่ยว ดื่มกับเพื่อนแล้วเขาไปรับ)- อีกหนึ่งอาทิตย์ถัดมาก็เกิดเหตุการณ์พาเราไปบ้านโดยที่เราไม่เต็มใจ จนมีอะไรกัน เรารู้ว่าเหตุการณ์แบบนี้มันไม่ได้ผิดที่เขาฝ่ายเดียว มันผิดที่เราด้วยแหละ มันคงมีอะไรหลายๆ อย่างที่ส่อให้เขาคิดแบบนี้มั้ง (เหตุเกิดตอนเราไปเที่ยว ดื่มกับเพื่อนแล้วเขาไปรับ)- หลังจากมีอะไรกันไปแล้วคบกันได้สักพัก เริ่มไม่ยอมใส่ถุงยาง เราก็ว่าเขาอย่าเห็นแก่ตัวดิ ผู้หญิงไม่ได้แค่กลัวโรค แต่กลัวท้องด้วย ถึงแม้ท้องแล้วจะมีคนรับผิดชอบ แต่ความรู้สึกของครอบครัวเราหล่ะ หลังจากนั้นก็ดูเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ- เราบอกความต้องการของเราอย่างชัดเจนว่า เราไม่ชอบคนสูบบุหรี่ เขาก็บอกว่าเขาจะลดให้ได้ และเลิกให้ได้ในที่สุด เขาไม่ได้ทำเพื่อเรา แต่เขาจะทำเพื่อตัวเอง ตอนแรกมันทำให้เรารู้สึกว่า เฮ้ยยยย เราไม่ได้พยายามไปเปลี่ยนเขานะ เขายอมรับในข้อนี้เอง และเอ่ยปากจะทำเอง.....แต่มาจนถึงตอนนี้ผ่านไปสองเดือนแล้วเขาก็ยังเลิกไม่ได้ ลดอาจจะได้บ้าง เป็นบางเวลาที่อยู่กับเราเท่านั้น - เขามีร้านเป็นของตัวเองซึ่งทำทุกวันไม่มีวันหยุดและไม่สามารถไปไหนได้ ถ้ามีน้องที่พอจะเฝ้าร้านให้ได้ เขาก็จะหาเวลามาหาเรา หรือพาเราไปเที่ยวทันที แต่มันมีไม่มากหรอกค่ะ น้อยมาก จนวันหนึ่งคุยกันว่า จะพาไปหาหมอแต่ก็ไม่ได้ไป เพราะไม่มีคนอยู่ร้าน เฮ้อออออ เราก็งอลน้อยใจไป...- เขาเป็นคนใช้เงินเป็น คิดเล็กคิดน้อยเวลาจะซื้ออะไร แต่ถ้าเป็นสิ่งที่ชอบเขาจะทุ่มไม่อั้น ตอนแรกเราก็คิดว่าดีนะ เพราะจะได้เก็บเงินไว้เพื่ออนาคต ซึ่งต่างจากเราก็ใช้เงินเพื่อความสุขของตัวเอง แต่เราก็ไม่ได้ใช้เงินเกินตัวนะ ไม่เป็นหนี้ใคร ใช้เท่าที่เราหามาได้....อาจจะเพราะด้วยความต่างกันในความคิด ทำให้เราคิดว่าเขาขี้งกไป เช่น เราแนะนำให้เขาตรวจสุขภาพประจำปี โดยมีแพ็คเกจราคา 2,300 บาท ซึ่งตรวจได้ครบหมด ซึ่งเราคิดว่ามันคุ้มนะ เพื่อที่เราจะได้รู้ว่าเราเป็นอะไรบ้านในสิ่งที่เรามองไม่เห็น ปีหนึ่งเราจ่ายแค่ครั้งเดียวเอง เราเอาเงินไปดื่มเหล้าดื่มเบียร์ ปาร์ตี้ เดือนหนึ่งเสียเยอะกว่านี้อีก แต่เขาก็บอกว่าแพงไม่คุ้ม.....- เขาเป็นคนมุ้งมิ้งน่ารักในแบบที่เราชอบ- เขายอมที่จะไปตรวจเลือดตามที่เราขอ- เขาพร้อมที่จะรับผิดชอบถ้าเราท้อง และพร้อมที่จะไปขอเราแต่งงานทันที (พอดีว่ามีช่วงที่ประจำเดือนไม่มา)- เขาพยายามพาเราไปเจอพ่อกับแม่ของเขา พาเราไปหาญาติพี่น้อง เพื่อนของเขาและบอกกับคนอื่นอย่างเต็มปากว่า เราเป็นแฟน เขาเคยบอกว่าตอนนี้เราเป็นแฟนเขา ส่วนเราจะศึกษาเขาไปก่อนยังไม่รับเขาเป็นแฟนก็ไม่เป็นไร- เขามักจะคิดหาไอเดียวเกี่ยวกับการทำธุรกิจใหม่เรื่อยๆ- เวลาเขาทำงานเขาจะมุ่งอยู่กับงานมาก บางครั้งไปต่างจังหวัด เราบอกว่าถ้าถึงให้บอกด้วยนะ เป็นห่วง หรือเสร็จงานก็โทรมานะ เรารอ แต่กว่าจะทำ เวลาก็เลยไปนานด้วยเหตุผลต่างๆ นาๆ เราก็น้อยใจไปตามประสา- ส่วนเรา เราบอกเขาชัดเจนว่าถ้าจะคบใครอยากคบนานๆ และถ้าไม่ดีกว่าแฟนเก่า เราชอบเอาไปเปรียบ เราไม่อยากเป็นแบบนั้น เราจึงขอศึกษาไปก่อน แต่เราก็ยอมรับค่ะว่าดันมีอะไรกันเร็วไปหน่อย ที่ตัดสินใจคบกับเขาต่อเพราะไม่อยากมีความสัมพันธ์แบบ one night stand กับใครด้วย ก็เลยคิดว่าจะลองศึกษาเขาดู ให้โอกาศตัวเอง ให้โอกาศเขา- เราชวนเขาลองไปเข้าสังคมของเราดูบ้าง แต่เขาไม่ไปนะ- เขาขวนเราไปในสังคมของเขา เราไม่ชอบนะมันต่างจากสังคมของเรามาก เช่น ไปดื่มด้วยกันแต่เพื่อนเขาบางคนไม่ยอมออกเงิน ไม่ได้กดเงินมาบ้าง ไม่มีเงินบ้าง แต่คุณค่ะถ้ารู้ว่าไม่มีเงินไม่ควรมาไหม...มาเป็นภาระให้คนอื่นทำไม.....ส่วนคนของเราก็บอกแค่ว่าน้องมันก็เป็นแบบนี้แหละ....อืมมมมม เราว่ามันเป็นความเห็นแก่ตัวคนคนที่ทำแบบนี้มาก เราไม่ชอบ แต่เราก็มองผ่านนะ แล้วก็ยังไปกับเขาได้เรื่อยๆ- เราเป็นคนเอาแต่ใจ ซึ่งเราบอกเขาไปแบบนี้แล้วแต่แรก นี่ก็พอโกรธทำหน้าตูดใส่เขา ไม่พูดไม่จาเป็นเวลาหลายชั่วโมงเลย พอหายก็ค่อยคุย เราจะมีโมเม้นท์งอลสองแบบ คือ งอลแบบธรรมดาก็จะบอกว่า งอลนะ ง้อเค้าด้วยยยย แค่หอมแก้มก็ดีให้แล้ว แต่ถ้าโกรธคือหน้าตูดเลย ไม่พูดไม่จาไม่ว่าจะอะไรก็ช่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น- เราเป็นคนไม่จิกเวลาเขาเที่ยว จนเขาว่าเราไม่ค่อยรัก ไม่ค่อยสนใจเขา- เราเริ่มคิดว่าเขาเป็นคนสักแต่พูด จากเหตุการณ์ที่ผ่านมาไม่ว่าจะเรื่องบุหรี่ หรือพาเราไปโรงพยาบาล แต่ก็นะทุกคนมีเหตุผลส่วนตัวใช่ไหมคะ

เราเข้าใจค่ะ ทุกคนมีข้อดีข้อเสียต่างกันไป แต่ตอนนี้เราควรทำยังไงดี เฮ้อออออ