บนบ่าของคุณมีผีเสื้อมั้ย ?????
ณ เมืองเล็ก ๆ ที่สวยและสงบสุขเมืองหนึ่งมีคู่รักคู่หนึ่งที่รักกันมากทุกวันพวกเขาจะพากันไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ชายหาดตอนฟ้าสางและไปส่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าที่ชายหาดตอนโพล้เพล้ทุกคนที่เคยพบเจอพวกเขาจะมองด้วยสายตาที่อิจฉาในความรักของคนคู่นี้เสมอ
แต่แล้ววันหนึ่งเกิดอุบัติเหตุรถชนขึ้น ชายหนุ่มผู้โชคร้ายได้รับบาดเจ็บสาหัสเขานอนเงียบอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลวันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า เขาก็ยังคงไม่ฟื้นคืนมาตอนกลางวัน หญิงสาวจะมาเฝ้าอยู่ที่หน้าเตียงร้องเรียกคนรักของเธอเสมอ ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ตอบสนองใด ๆ เลยตกกลางคืน หญิงสาวจะไปสวดภาวนาอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าที่โบสถ์นอกเมืองเธอร้องไห้จนน้ำตาเหือดแห้ง ไม่มีจะไหลออกมาอีกแล้ว
ผ่านไป 1 เดือนชายหนุ่มยังคงหลับใหลไม่ฟื้นเหมือนเดิมส่วนหญิงสาวก็ดูจะซูบเซียวขึ้นทุกวันแต่ก็ยังคงสวดอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าอยู่เสมอไม่เคยหยุดและแล้ววันหนึ่งพระผู้เจ้าก็เกิดเห็นใจในรักของหญิงสาวและตกลงจะประทานพรให้แก่เธอพระผู้เป็นเจ้าได้ถามหญิงสาวว่าเจ้ายอมที่จะแลกพรนี้ด้วยชีวิตของเจ้าไหมหญิงสาวตอบโดยไม่ลังเลว่า"ฉันยอมค่ะ"พระผู้เป็นเจ้าพูดว่า งั้นดี ฉันจะให้คนรักของเจ้าฟื้นขึ้นมาแต่เจ้าต้องแลกกับการกลายเป็นผีเสื้อเป็นเวลา 3 ปี เจ้าจะตกลงยอมไหมหญิงสาวได้ฟังดังนั้น ก็ยังคงยืนยันคำตอบเดิม "ฉันยอมค่ะ"
ฟ้าสางแล้วหญิงสาวได้กลายเป็นผีเสื้อสวยงามตัวหนึ่งเธอบอกลาพระผู้เป็นเจ้าแล้วรีบบินกลับไปที่โรงพยาบาลชายหนุ่มฟื้นขึ้นมาแล้วจริง ๆ มีแพทย์สาวยืนอยู่ข้าง ๆ เขา กำลังคุยเรื่องอะไรกันสักอย่างหนึ่งแต่ช่างเสียดายที่เธอไม่สามารถที่จะได้ยิน.หลายวันผ่านไปชายหนุ่มแข็งแรงพอที่จะออกจากโรงพยาบาลได้แล้วแต่เขาดูไม่มีความสุขเลย เขาออกตระเวนหาข่าวคราวของหญิงสาวคนรักแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าหญิงสาวหายไปอยู่ที่ไหนชายหนุ่มยังไม่ละความพยายามที่จะตามหาคนรักของเขาหญิงสาวในร่างของผีเสื้อได้แต่บินวนเวียนอยู่รอบตัวชายหนุ่มไม่ห่างไปไหน ทว่าเธอไม่สามารถที่จะส่งเสียง ไม่สามารถโอบกอดเขาได้เธอทำได้แค่เพียงเฝ้ามองดูชายหนุ่มไม่ให้คาดสายตาเท่านั้นเอง
ฤดูร้อนผ่านไปแล้วลมฤดูใบไม้ร่วงพัดใบไม้ปลิวร่วงหล่นจากต้นไม้ใหญ่เจ้าผีเสื้อน้อยจำต้องจากที่นี่ไปแล้วนี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้บินมาเกาะที่บ่าของชายหนุ่มเธออยากใช้ปีกของเธอลูบใบหน้าของชายคนรักอยากใช้ปากเล็ก ๆ จูบที่แก้มเบาๆแต่อย่างไรก็ดีร่างเล็กบอบบางในคราบของผีเสื้อก็ไม่สามารถเรียกร้องความสนใจจากชายหนุ่มได้
....แค่พริบตา ฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนเจ้าผีเสื้อรีบบินกลับมาหาคนรักของเธอเพื่อจะพบว่า...ร่างอันคุ้นตานั้นบัดนี้ได้ยืนเคียงคู่อยู่กับหญิงสาวรูปร่างบอบบางคนหนึ่งภาพ ๆ นั้นทำให้ผีเสื้อน้อยเกือบจะบินตกลงมาจากอากาศเลยทีเดียวชาวบ้านต่างกล่าวขานถึงเรื่องอุบัติเหตุที่ทำให้ชายหนุ่มได้รับบาดเจ็บสาหัสจนทำให้ได้พบกับแพทย์สาวที่น่ารัก และ ใจดี คนนั้นแน่นอนพวกเขายังคงกล่าวถึงความรักของคนทั้งคู่ที่เหมือนถูกกำหนดมาอย่างไรอย่างนั้นชายหนุ่มดูสดใสร่าเริงขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากมายนัก
ผีเสื้อน้อยรู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก หลังจากนั้นไม่กี่วันชายหนุ่มหนุ่มก็พาคนรักคนใหม่ไปชายทะเลเพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้น พระอาทิตย์ตกด้วยกันแต่สำหรับเจ้าผีเสื้อน้อย นอกจากบินมาเกาะที่บ่าของชายหนุ่มแล้ว เธอไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านั้นเลยหน้าร้อนของปีนี้ช่างยาวนานนักเจ้าผีเสื้อน้อยบินต่ำลง ๆ ทุกวันด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดเธอไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะบินเข้าใกล้ ชายอันเป็นที่รักท่าทางการพูดคุยกันอย่างสนิทสนมของคนทั้งคู่ เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของทั้งคู่ ทำให้เธอรู้สึกโดดเดี่ยวยิ่งนัก
ย่างเข้าฤดูร้อนของปีที่ 3ผีเสื้อน้อยไม่อยากไปเฝ้าดูคนรักของเขาอีกแล้วบ่าของเขาบัดนี้ถูกโอบกอดด้วยมือของคนรักคนใหม่ใบหน้าที่มีความสุขของเขาคนนั้นดูแล้วไม่มีทางเลยที่จะมีเวลาไปคิดถึงผีเสื้อน้อยที่เจ็บปวดตัวหนึ่งและยิ่งไม่มีทางที่จะคิดถึง"อดีต"ที่ผ่านไปแล้ววันครบรอบปีที่ 3 ที่พระผู้เป็นเจ้ากำหนดไว้ใกล้มาถึงแล้วคนรักของผีเสื้อน้อยกับหญิงสาวคนใหม่ได้จัดพิธีแต่งงานขึ้นในวันสุดท้ายนั้นเองเจ้าผีเสื้อน้อยค่อย ๆ บินเข้าไปในโบสถ์ และไปเกาะที่บ่าของพระผู้เป็นเจ้าเธอได้ยินเสียงของคนรักที่ดังมาจากข้างล่างตอบรับคำสาบานของพระผู้เป็นเจ้าว่าผมยอมรับครับ
เธอเห็นหญิงสาวคนนั้นสวมแหวนให้คนรักของเธอตามด้วยจุมพิตที่แสนหวานของคนทั้งคู่เจ้าผีเสื้อน้อยปล่อยให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกมาเป็นสายพระผู้เป็นเจ้าถามผีเสื้อน้อยว่าเจ้ารู้สึกเสียใจไหมเจ้าผีเสื้อน้อยเช็ดน้ำตาแล้วตอบว่า เปล่าพระผู้เป็นเจ้าถอนหายใจแล้วพูดต่อว่างั้นพรุ่งนี้เจ้าก็ได้กลับเป็นเจ้าคนเดิมแล้วผีเสื้อน้อยส่ายหน้าอย่างช้า ๆก่อนตอบว่าขอฉันเป็นผีเสื้ออย่างนี้ไปตลอดชีวิตเถอะค่ะ..
ฉันรู้ว่า...บางคน ชะตาอาจถูกกำหนดมาเพื่อที่ต้องสูญเสียบางคนไปบางบุพเพ ตอนจบอาจไม่ได้สวยงามอย่างที่คิดและรู้ว่า...การรักคน ๆ หนึ่ง ไม่จำเป็นต้องได้รับรักตอบ...เสมอไปแต่...เมื่อมีโอกาสได้รักใครสักหนึ่ง...ฉันก็อยากดูแลรักษาเขาไว้อย่างดีที่สุด..."อยากเป็นผีเสื้อปีกใส โบกโบยบินไปอยู่ใกล้เธอเฝ้ามองและเป็นกำลังใจให้เสมอ ได้เห็นเธอเป็นสุข...ก็สุขใจ"คุณหล่ะ...เคยสนใจ"ผีเสื้อ"บนบ่าคุณบ้างไหม
บทความจาก : TeeNee.com
