รักใครมากๆทั้งที่เขา...กับเรามาตลอด แต่ตอนนี้ไม่มีเขาแล้ว

สวัสดีค่ะขอเริ่มเรื่องก่อนเลยนะคะ ซึ่งประสบปัญหาอยู่ตอนนี้ เป็นอะไรที่ทรมานเหมือนชีวิตมันไม่อยากอยู่แล้วถ้าขาดเขาไป เหมือนตัวเราไม่มีค่าเลย ทั้งๆที่เขา ...กับเรามาตลอด เรามีแฟนคนนึงค่ะรู้จักกันมาได้ปีแล้ว แต่เลิกกันในช่วงที่คบกันใน10เดือน ในระหว่างที่คบ ตอนแรกๆเขามาขอเป็นแฟนที่ต่างคนต่างก็อยากให้มีแบบนี้ เอาดอกไม้ดีดกีต้ามาเซอร์ไพรส์กลางโรงเรียน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เราเทใจให้ผู้ชายคนนี้ซึ่งเราก็คิดว่าเขาก็ต่างทุ่มเทจริงใจกับเรา แต่ขอบอกก่อนนะคะว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้หน้าตาดีเลย แต่เขาอาจจะอยู่กลุ่มนักเลงในโรงเรียน ซึ่งตอนนั้นเข้ามาใหม่ไม่ได้มองเขาเป็นพิเศษเลยค่ะ ระหว่างที่คบกัน เขาทำดีกับเรามากอยากได้อะไรก็หามาให้ อยากไปไหนก็พาไป เราไม่เคยเสียเงินเองเลยเวลาไปไหนกับเขา เขามีเวลาให้เราตลอด ซึ่งเราก็ไม่ค่อยได้สนใจนะค่ะเพราะรักคนยากมาก เขาก็งี่เง่ากับเราบ่อยค่ะซึ่งเราก็ไม่รำคาญเลยเพราะเขาอาจจะดูใส่ใจเรามากเกินไป ไปไหนด้วยกันตลอด ผูกพันจะเป็นจะตาย รักกันมาก อาจจะทะเลาะกันบ่อย นับวันเราก็รักเขามากขึ้นเรื่อยๆค่ะ จนกระทั่ง6เดือน เขาขอมีอะไรด้วย ซึ่งเราก็ยอมค่ะและบ่อยมากด้วย ซึ่งมันเป็นเหตุผลเดียวที่เราเก็บมาคิดว่าเราง่ายเกินไปหรอ ถึงทำให้เธอทิ้งเราไปวันนั้น หลังจากที่เขาได้เรา อะไรๆมันก็เปลี่ยนแปลงไปไม่เหมือนกับตอนแรก มีแต่เราที่งี่เง่าขึ้นเรื่อยๆ จนเขารำคาญ ทำร้ายร่างกาย ปล่อยให้เราเดินกลับบ้านเองแดดร้อนๆ โพสประจาญเราในสิ่งที่ไม่ได้ ซึ่งเราไม่เคยโกรธเขาเลยที่ทำแบบนั้นมีแต่ร้องไห้จะเป็นจะตายจนถึงทุกวันนี้ จนเราเลิกกัน ในระหว่างที่เลิกเขาก็ติดต่อกับเราตลอด ไปเล่นสงกรานต์ด้วยกัน ทำตัวเหมือนเดิมเหมือนเราเป็นแฟนอะค่ะ แต่พอเราจู้จี้หน่อยก็เอาเหตุผลที่ว่า เราไม่ได้เป็นอะไรกันมาอ้าง จนตอนนั้น เขาพาเรามาบ้านมาไหว้แม่ทั้งๆที่เลิกกันแล้วนะคะแต่กลับทำเหมือนแฟนทุกอย่าง พอจะกลับเรารู้ว่าเมื่อคืนเขาไปเที่ยวผับกับผู้หญิง เราเลยตบหน้าเขาพร้อมทั้งร้องไห้ออกมาหนักมากเพราะที่ผ่านมา เขาไม่เคยนอกใจเลย ถึงจะเลิกกันก็เถอะแต่เขาก็ไม่น่าจะเอาเรามาที่บ้านแบบนี้ เป็นใครใครก็เจ็บมั้ยค่ะ เขาเลยทิ้งเราเดินกลับบ้าน ตอนนั้นเป็นอะไรที่ทรมานมาก เราเดินกลับบ้าน4กิโลพร้อมน้ำตา ล้มลุกคลุกคลาน ตั้งแต่ตอนนั้นเราเข็ดค่ะเราไม่ยุ่งกับเขาอีกเลย จนเวลาผ่านไปเราจะลืมได้แล้วเขาก็โทรทักเฟสเรามาค่ะ ว่าคิดถึง เขาบอกว่าเราร้องไห้คิดถึงเราค่ะตอนอยู่ในผับเลยทักมา ไอ้เราก็ใจอ่อนเจ็บแล้วไม่จำซะด้วยซิ เลยคุยถามสาระทุกสุขดิบไปเรื่อยๆ แต่พอมาอีกวันก้อไม่ได้คุยค่ะ เพราะเรารู้ว่าเขามีคนคุยใหม่แล้ว จนมาถึงปัจจุบันเขาอยากเจอเราเลยพาเราไปเที่ยว ทำตัวเหมือนแฟนทุกอย่าง แล้วเขาก็พาเราเข้าไปนอนโรงแรมค่ะ แล้วก็ทำเรา ซึ่งเขาก็ให้เราจ่ายค่าห้องด้วย เราก็โง่จ่ายค่ะ (หัวใจดวงนี้ไม่หลาบจำจริงๆ) พอกลับบ้านมา เราคงสำคัญตัวเกินมั้งค่ะหลังจากได้เรากันเขาก็ไม่ทักเฟสมาทั้งๆที่ออน มีแต่เราทีตามเซ้าซี้เขาจนเขารำคาญแล้วมาบอกให้เลิกยุ่ง บอกว่าเป็นพี่น้องกันได้มั้ย เรายื้อสุดชีวิตเลย บอกจะฆ่าตัวตาย ไม่มีเขาเราอยู่ไม่ได้ เขาบอกว่าเราดีเกินไป ไม่อยากมีใครอยากอิสระไม่พร้อมมีแฟน เราก็บอกเขานะคะว่าเราจะไม่จู้จี้เหมือน ผญ คนอื่น เขาอยากให้ทำไรเราก็จจะทำ แต่เขาก็บอกคำตอบเดิมค่ะ ตอนนี้เหมือนแบบไม่ไหวแล้วมันเจ็บใจเพราะเราโง่หรือเขาหลอกเราไม่รู้ เหมือนมันอยู่ไม่ได้ อยู่กับเขาเรามีความสุขมากนะคะ ความสุขทุกอย่างในวันวานมันกลับมาหมด เรารักเขามากแล้วตอนนี้เราเจ็บมากด้วย ไม่รู้ว่าเราเสียน้ำตาให้คนคนนี้ไปกี่หยดแล้ว รู้ตัวเองนะคะว่าโง่ เราอยากตัดใจจริงๆสักที แต่เขาก็มากั๊กเราทั้งๆที่เราเกือบจะตัดได้แล้ว แล้วเราต้องมาเริ่มใหม่ทุกอย่าง เหมือนเขาหลอกเราซ้ำๆซากๆ เราคิดนะคะว่าไปทำอะไรให้เขานักหนา ทั้งๆที่แต่ก่อนเราดีกับเขามาโดยตลอด ตอนนี้เขาก็ไล่ให้เราไปค่ะบอกว่าอย่ามายุ่งกับเขาเลยเราดีเกินไป แต่เราไม่เข้าใจค่ะทำไมต้องมายุ่งกับเราจนทำให้เรามีความหวังมากขนาดนี้ นี่คือบทเรียนราคาแพงมากนะคะ อยากจะขอแชร์ให้เป็นประสบการณ์จริงๆ