คนที่รักที่สุดจากไปอย่างไม่มีวันกลับ...

วันนี้มีเรื่องที่อยากระบายมากๆครับผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เพราะคนเมาแล้วขับ เสียภรรยาสุดที่รักไป เราคบกันมา 6-7 ปีแล้ว และกำลังมีครอบครัวด้วยกันก็คือมีลูกตัวน้อยที่รักด้วยกันชีวิตกำลังมีความสุขมากๆแล้ว แต่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่เหมือนคนตายทั้งเป็น ลูกผมพึ่งจะอายุครบ1ขวบแล้วภรรยาผมดีใจมากๆจะได้จัดวันเกิด ให้ลูกรักเพราะแกเป็นคนรักลูกมากๆเป็นลูกสาวคนแรก แต่ดันมาเกิดอุบัติเหตุก่อนทำให้เธอต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ผมท้อมากๆไม่มีกำลังใจจะทำอะไรต่อไปอีกแล้วเคยคิดจะฆ่าตัวตายเหมือนกัน ถ้าเราตายไปแล้วลูกเราละ ต้องกำพร้าทั้งพ่อและแม่หรอ ผมรู้ว่าภรรยารักลูกมากๆ ผมจึงมีกำลังใจในการมีชีวิตต่อไป เลี้ยงดูลูกแทนภรรยาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และไม่อยากให้ภรรยาต้องมาห่วง ให้แกหลับให้สบายให้ไปสู่สุขคติ (ความจริงอยากเจอมากๆไม่อยากให้ไปไหน)คิดสะว่าชาตินี้คงเป็นเวรเป็นกรรมที่ทำด้วยกันมาและเราจะขอชดใช้ให้หมดในชาตินี้ คือผมต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานอย่างนี้ไปจนตาย โดยจะไม่มีคนใหม่อีกแล้ว ขอชดใช้เวรกรรมให้จบๆไปชาติหน้าเราจะได้ไม่ต้องพลัดพรากจากกันเร็วอย่างนี้อีก ทุกวันนี้ทรมานมากๆคิดถึงเธอทุกวันจริงๆห้องเดิมๆเตียงเดิมๆที่เราเคยนอนหลับด้วยกันมันอยู่ในสมองเราหมด ทุกวันนี้อยู่ได้เพราะลูกจริงๆครับ อยากระบายแค่นี้จริงๆครับ...คนที่เจอเรื่องแย่ๆกว่าเราก็คงมีอีกเยอะ...