15 สิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญด้านทำสมาธิต้องต่อสู้มากที่สุดในช่วงที่เริ่มต้น

การทำสมาธิฟังดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายไม่ต่างจากการตีกอล์ฟหรือทำไข่ต้ม คุณก็แค่นั่งหลับตาจนกระทั่งไม่สามารถหยุดความคิดที่ยุ่งเหยิงหรือขาเริ่มเป็นตะคริวหรือจำเป็นต้องใช้ห้องน้ำ แน่นอนว่าการทำสมาธิไม่ใช่แค่การนั่งเฉยๆ การทำสมาธิเป็นเรื่องของความคิดแล้วก็ปล่อยวาง นี่คือสิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญด้านการทำสมาธิและวิปัสสนาต้องเผชิญในช่วงแรกๆ คุณสามารถเรียนรู้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์ของพวกเขาเพื่อเอาชนะอุปสรรคของตัวเอง

1. ฉันไม่สามารถหยุดคิดได้

เมื่อตอนที่เริ่มนั่งสมาธิครั้งแรก ฉันเข้าใจผิดว่าการทำสมาธิคือฉันไม่ควรมีความคิดใดๆเลย แต่ปรากฏว่าฉันไม่สามารถหยุดคิดได้เลย มันยากมากจริงๆ

สิ่งที่ได้ : ฉันเรียนรู้ว่าการทำสมาธิคือการสังเกตความคิดของตัวเองและอย่ายึดติดกับมัน

2. ฉันไม่ต้องการแค่นั่งเฉยๆอยู่ตรงนั้น

เมื่อตอนที่เริ่มนั่งสมาธิครั้งแรก ฉันมีข้อสงสัย 3 อย่างเหมือนกับใครหลายๆคนนั่นคือ ฉันไม่สามารถนั่งอยู่กับที่เฉยๆ ฉันไม่สามารถปิดกั้นจิตใจ และฉันไม่มีเวลา

สิ่งที่ได้ : คุณควรมีสมาธิกับลมหายใจของตัวเองไม่ว่าจะเป็น 1 ชั่วโมงหรือ 1 นาทีหรือแค่ 16 วินาที คุณสามารถทำสมาธิได้ทั้งวันแม้แต่ตอนที่ยืนเข้าคิวในสตาร์บัคส์ นั่งอยู่ในรถขณะที่รถติด รอการประชุมที่กำลังจะเริ่ม ที่สำคัญคุณไม่จำเป็นต้องนั่งเฉยๆ คุณสามารถเคลื่อนไหวไปรอบๆและทำสมาธิในเวลาเดียวกันได้

3. ฉันง่วงนอน

ฉันนั่งสมาธิเช้าเย็นวันละ 2 ครั้งๆละ 20 นาที แต่ช่วงบ่ายฉันมักจะง่วงและเหนื่อยเกินกว่าที่จะนั่งสมาธิ

สิ่งที่ได้ : ฉันหลับยาวขึ้นในเวลากลางคืน

4. ฉันไม่มีเวลา

ข้ออ้างที่บ่อยที่สุดของฉันคือ ?ไม่มีเวลา? แต่ปัจจุบันฉันมองว่าการนั่งสมาธิเป็นโอกาสที่เราจะได้ประโยชน์ ไม่ใช่สิ่งที่ต้องหาเวลาทำ

สิ่งที่ได้ : การทำสมาธิไม่มีวิธีที่ถูกหรือผิดหรอก ก็แค่ลงมือทำ!

5. ฉันไม่ต้องการที่จะ ?ไม่ทำอะไร?

เมื่อฉันเริ่มนั่งสมาธิ ฉันคิดว่าการนั่งนิ่งๆและ ?การไม่ทำอะไร? คืออุปสรรคใหญ่ ล่าสุดฉันเริ่มเรียนรู้ว่าการทำสมาธิคือการให้มุมมองใหม่ๆ รับฟังภูมิปัญญาภายในและสติ

สิ่งที่ได้ : เริ่มฝึกนั่งสมาธิทุกวันๆละ 10 นาทีและฝึกปฏิบัติง่ายๆ เช่น ใส่ใจกับการดื่มกาแฟสักถ้วยโดยการค่อยๆจิบและดื่มด่ำกับรสชาติ หรือการเดินในบ้านแบบจดจ่อสมาธิไปที่การก้าวเท้า

6. ฉันคิดว่าการทำสมาธิต้องทำอย่างเป็นทางการ

สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้สึกว่ายากสุดๆคือการนั่งสมาธิให้เป็นกิจจะลักษณะ

สิ่งที่ได้ : แทนที่จะบ่นว่าไม่มีเวลาในการนั่งสมาธิ ฉันกลับสนใจวิธีที่จะพัฒนาองค์ความรู้ ความสงบ และความเมตตา ไม่ว่าจะอยู่ในการประชุม บนรถไฟ สถานที่ออกกำลังกาย หรือการทำงานออนไลน์ ฉันก็สามารถฝึกสมาธิได้โดยการจดจ่ออยู่กับปัจจุบัน

7. ฉันต้องการเคลื่อนย้ายไปเรื่อยๆ

ฉันเริ่มนั่งสมาธิตอนอายุ 6 ขวบ อุปสรรคใหญ่ของฉันคือการนั่งนิ่งๆ! แต่ในปีที่ผ่านมาฉันสามารถผ่อนคลายความปรารถนาที่จะเคลื่อนไหวได้

สิ่งที่ได้ : วิธีที่ดีที่สุดในการทำสมาธิคือการอดทน

8. จิตใจของฉันไม่เคยสงบ

ความคิดที่ฟุ้งซ่านคืออุปสรรคใหญ่ในการทำสมาธิของฉัน เมื่อฉันหลับตาและพยายามนิ่งเงียบ ความคิดเหล่านั้นกลับยิ่งดังและแผ่ซ่านความชั่วร้ายมากขึ้น

สิ่งที่ได้ : ฉันเอาชนะอุปสรรคนี้ได้โดยการท่องบทสวดมนต์ซ้ำๆซึ่งจะช่วยนำพาจิตใจของฉันให้เข้มแข็งขึ้น

9. การนั่งสมาธิทำให้ปวดขาและหลัง

น่องกับเท้าของฉันเหมือนถูกทิ่มแทงไปด้วยหมุดและเข็ม ขณะที่หลังก็ปวดร้าวเกินบรรยาย

สิ่งที่ได้ : เมื่อฉันไปยังสถานที่ปฏิบัติธรรม ครูฝึกสาธิตให้ฉันเห็นถึงวิธีการประคับประคองตัวเองด้วยหมอนอิง ในที่สุดฉันก็สามารถนั่งในท่าที่ถูกต้องได้ ขอขอบคุณอุปกรณ์ที่ทำให้กระดูกสันหลังของฉันแข็งแกร่งและฉันก็ไม่เคยมีปัญหาอีกเลย!

10. ฉันเอาแต่คิดว่า ?อีกนานไหม??

บทสวดมนต์ในวันนั้นคือ ?อีกนานไหมๆ?? จิตใจของฉันเหมือนกับลิงที่กระโดดไปมา

สิ่งที่ได้ : การสร้างนิสัยใหม่ๆต้องใช้เวลา ทางเดินประสาทของเราจะจัดระบบไฟฟ้าใหม่ เราจะค่อยๆสร้างกล้ามเนื้อแบบเดียวกับการสร้างกล้ามเนื้อโดยการยกน้ำหนักในฟิตเนส ดังนั้นเราต้องอดทนเพื่อที่จะได้เรียนรู้ทักษะใหม่ๆ ทันทีที่ฉันเลิกคาดหวังทุกอย่างก็ดูเหมือนว่าจะไหลลื่นมากขึ้น

11. กิจกรรมนี้ไม่เข้ากับฉัน

ปัญหาคือฉันกำลังพยายามทำสมาธิให้ได้น่ะสิ

สิ่งที่ได้ : หากคุณต้องการฝึกสมาธิก็ควรทำให้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคุณ

12. ฉันไม่ต้องการแสดงอารมณ์

ในวัยเด็กฉันเรียนรู้ที่จะระงับความรู้สึก เช่น ความกลัว ความโกรธ และความผิดหวัง จากนั้นฉันก็พัฒนากลยุทธ์การเผชิญปัญหาด้วยการเก็บอารมณ์เหล่านี้ไว้โดยการทำงาน สุดท้ายอารมณ์ที่เก็บกดไว้ก็จะผุดออกมา นี่คือสิ่งที่นักจิตบำบัดเรียกว่า ?โรคประสาทวิตกกังวล?

สิ่งที่ได้ : ไม่มีใครอยากรู้สึกถึงอารมณ์ที่พวกเขาพยายามเลี่ยงมาตั้งแต่วัยเด็กหรอก แต่ฉันได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มเพื่อนและฝึกตัวต่อตัวกับครูฝึกสมาธิที่ยอดเยี่ยม ทำให้ฉันผ่านอุปสรรคนี้ไปได้

13. ฉันคิดถึงแต่เรื่องงานที่ต้องทำ

ขณะที่ฉันนั่งสมาธิ รายการที่ต้องทำและความคิดอื่นๆมักเริ่มวิ่งผ่านเข้ามาในหัว

สิ่งที่ได้ : แทนที่จะผลักดันออกไป ฉันจะรับรู้ความคิดเหล่านั้นแล้วสวดมนต์หรือกำหนดลมหายใจ ฉันเรียนรู้ที่จะยอมรับให้ความคิดนั้นเป็นส่วนหนึ่งในการปฏิบัติ

14. ฉันจะเลิกหลังจากที่ฝึกไปแล้วสัก 2 สัปดาห์

ทุกสัปดาห์ในชั้นเรียนผู้สอนจะเดินไปรอบๆและใช้ด้ามไม้ไผ่หวดที่หลังของเราทุกครั้งที่เราส่งสัญญาณให้ความคิดล่องลอยเข้าไปในจิตใจ ความคิดฉันเยอะทีเดียวแต่ไม่จำเป็นต้องพูดหรอกเพราะฉันจะอยู่อีกแค่ 2 สัปดาห์เท่านั้นแหละ

สิ่งที่ได้ : หลังจากที่เรียนรู้ว่าความคิดเหล่านั้นเป็นเรื่องปกติ ฉันก็จะปล่อยให้มันผ่านเข้ามาแล้วค่อยปล่อยมันออกไป ฉันก็จะเริ่มสัมผัสกับความสุขที่มากขึ้นในทุกๆวัน

15. ฉันเอาแต่ตัดสินตัวเอง

อุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดในการทำสมาธิคือ ?ภวังค์ของความไม่คู่ควร? ดังนั้นฉันควรรู้จักใจกว้างมากขึ้น ลดการเป็นศูนย์กลางของตัวเองลง ไม่เช่นนั้นเราจะต้องต่อสู้อย่างหนักและไม่มีการผ่อนคลายจิตใจอย่างที่ควรจะเป็น

สิ่งที่ได้ : ฉันสนใจเหตุแห่งความทุกข์มากกว่าการเอาแต่ตัดสินตนเองจากความคิดที่หมกมุ่น

Blogger : Locke HughesSource : greatist.com