ผมยอมก้มลงกราบเท้าเพื่อขอเลิกกับแฟน ไปหมดละ ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย

ต่อจากกระทู้ที่แล้วนะครับ  ตอนนี้ผมบอกเลิกเค้าไปแล้วครับ รู้สึกผิดแล้วก็รู้สึกเสียใจมากครับ ไม่รู้จะระบายกับใคร เธอบอกว่าสาเหตุที่ผมทิ้งเป็นเรื่องงี่เง่า หาว่าหลอกฟันแล้วทิ้ง (คือผมไม่เคยคิดแบบนั้นจริงๆครับ) บอกว่าทำลายอนาคตเค้า ว่าผมเลว ไม่เคยเจอใครเลวเท่าผม ยาวหน่อยนะครับ        จุดแตกหักมันอยู่ที่เมื่อวานก่อนผมไปทำงานแต่ต้องลากลับก่อน เพราะปวดท้องมากจนไข้ขึ้นครับ พอดีว่าแฟนผมเค้ามาหาผมเมื่อคืนแล้วเมื่อวานเค้าหยุดครับ เลยนอนเล่นอยู่ห้องผม ตอนจะกลับคอนโดผมก็กลัวว่าเค้ายังไม่ได้ทานอะไรผมก็เลยซื้อสปาเก็ตตี้ซอสครีมเห็ดไปฝากครับ พอไปถึงห้องก็บอกเค้าครับว่าป่วยแล้วก็บอกว่าซื้อสปาเก็ตตี้มาฝากนะ เค้ากลัวตัวเองหิว ทันทีที่เค้าเห็นกล่องสปาเก็ตตี้ ก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที อาการเหวี่ยงเริ่มมา

แฟนผม : เห้ย เคยใส่ใจกันบ้างมั้ยเนี้ย!! เค้าไม่ชอบซอสครีมเห็ด

ผม : เอ้า เค้าไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองไม่ชอบ ตัวเองไม่เคยบอก บอกแค่ไม่ชอบมายองเนส

แฟนผม : ก็มันก็เป็นน้ำสีขาวเหมือนกันป่ะ? ถ้าฉลาดก็น่าจะรู้ป่ะ?

ผม : ใครจะไปรู้อ่ะตัวเอง เค้าไม่สบายอยู่นะ อย่าชวนทะเลาะเลย

แฟนผม : เออ งั้นก็เอาไปกินเอง (แล้วเค้าก็ผลักกล่องข้าวออก พร้อมกับเดินโกรธไปนอนที่เตียง)

แน่นอนครับ ผมก็เดินไปกอดไปง้อ ซักพักใหญ่ๆครับถึงจะหาย พอหายโกรธก็โอเคครับ เค้าก็นอนเล่นมือถือไป ระหว่างที่ผมป่วย ผมก็อยากอ้อนแฟนครับ ขอให้เค้าช่วยหยิบยาให้หน่อย เค้าก็บอกให้ผมไปหยิบเอง อ้อนให้หยิบน้ำให้หน่อย เค้าก็ให้ผมไปหยิบเอง ก็โอเคครับ ผมทำเองก็ได้ เค้าก็กลับบ้านตัวเองไปครับ จนเมื่อวานผมยังไม่หาย อ้อนให้เค้าพาไปรพ.หน่อย เค้าก็อ้างนู่นนี่นั่น คือให้ผมไปเองครับ บอกไปรพ.ไม่ยากหรอก มันทำให้ผมคิดว่าเค้าไม่เคยคิดที่จะดูแลผมเลย ถึงผช.จะต้องเป็นฝ่ายดูแลผญ.มากกว่า แต่ผช.ก็ต้องการการดูแลเหมือนกันนะครับ ผมเลยบอกเลิกเค้าไปตอนนั้นเลย เค้าก็รีบขับรถมาหาผมถึงคอนโด พอมาถึงเค้าก็ง้อผมครับ บอกไม่อยากเลิก พอเค้าง้อผมเสร็จ ผมยอมคืนดี เค้ากลับมาสั่งให้ผมง้อเค้าครับ ผมก็แบบ เห้ยยยย อะไรวะ

แฟนผม : ง้อเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ง้อก็ไปตายซะ

ผม : เห้ย อะไรเนี้ย ทำไมต้องเป็นแบบนี้ตลอดว่ะ งั้นก็เลิกๆกันไปเหอะ นี่เค้าป่วยนะ ยังจะมาหาเรื่องกันอีกหรอ

แฟนผม : kuไม่ได้หาเรื่อง บอกเลิกku ถ้าง้อกูดีๆ ก็หายแล้ว จะง้อไม่ง้อ

ผม : ไม่อ่ะ

แฟนผม : อิเลว เ_ี้ย  เ_ี้ยมากอ่ะ (เริ่มขว้างหมอนใส่ผม รวมทั้งเดินมาทุบ)

ผม : ขอโทษจริงๆ แต่เราเลิกกันเหอะ

แฟนผม : เมิงจำไว้นะ เมิงทำลายชีวิต Ku ได้แล้วทิ้งขว้าง

ผม : ไม่ใช่เลย แต่เราเข้ากันไม่ได้จริงๆ เค้าขอโทษจริงๆ

แฟนผม : เมิงไม่ได้รู้สึกผิดจริงๆหรอก ถ้ารู้สึกผิดจริงๆ กราบทีนku สิ (กรี๊ด ร้องไห้ )

ผม : อย่าให้ถึงขนาดนั้นเลยจริงๆ จบกันดีๆเหอะ

แฟนผม : ถ้ารู้สึกผิดจริงๆ กราบทีน ku เดี๋ยวนี้ (กรี๊ด ร้องไห้  นานมากครับไม่หยุด)

ผมก็คิดว่าทำๆไปเถอะให้จบๆไป สรุปผมกราบเค้าครับ และเค้าตบผมแบบสุดแรงอีก 1 ที แล้วก็โวยวายอีกยาวครับ แล้วเค้าก็กลับไป จนตอนนี้เค้าก็ส่งข้อความ โทรหาผมไม่หยุดเลยครับ แต่ผมไม่รับไม่ตอบเพราะผมกลัวผมใจอ่อน จริงๆ ผมไม่ได้อยากเลิก แต่ผมทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ผมตัดสินใจถูกแล้วใช่มั้ยครับ?