เริ่มต้นอีกครั้งกับคำว่าลืม

ครั้งนี้ความรู้สึกเราเองหละค่ะที่คงผิด อยากจะขอพื้นที่ส่วนนี้ในการระบายเรากับแฟนเก่าเลิกกันไปได้ประมาณหนึ่งเดือน แล้วอยู่ๆเขาก็เข้ามาคุยกับเราบอกเลิกกับคนใหม่แล้วนะ ลึกๆดีใจเต้นแรงมาก ทั้งๆที่รู้ว่าถึงยังไงมันก็ไม่มีทางเหมือนเดิมพอผ่านไปสองวันเขามาทำดีด้วยตลอดจนเราใจอ่อน แต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยปากนะคะว่าอยากจะกลับมาเราเองที่คิดไปเอง เราเองที่บ้าหวังอะไรลมๆแล้งๆ เราเห็นเขาไปง้อคนนั้น ด้วยความที่เราคิดว่าเขาเป็นของเรา เราก็ไปงี่เง่าใส่เขาด้วยอารมณ์ชั่ววูบเขาก็บอกว่าไร้สาระ ประสาท ไล่เราไปไกลๆ เขาบอกว่านึกว่าที่กลับมาคุยจะกลับมาคบหรอ อย่าโง่ได้ไหม เราเจ็บมากค่ะ ทั้งเจ็บทั้งอาย

เรื่องนี้เราโง่เองเราคิดไปเอง อยากหายจากความรู้สึกนี้ ด่าเรา ว่าเรา เตือนสติเราที ให้กำลังใจเราหน่อย เราจุกจังค่ะ