เคยคิดถึงความทรงจำในช่วงเวลานึงไหม?

เมื่อก่อนนะ เราเจอกันเเทบทุกวัน ตอนนั้นจำได้ว่าเราไม่รู้จักแกหรอก มารู้จักแกตอนที่เราไปทำงานเเล้วเจอกับน้าแก น้าเเกก็เล่าเรื่องของแกให้เราฟังทุกวัน จนเราเริ่มสนใจในตัวแกมากขึ้น เราเริ่มส่องเฟสแกทุกวัน จนวันนึงน้าเเกชวนเราไปหาเราก็ไม่คิดว่าจะเจอแกหรอก ตอนเเรกก็คิดว่าไปนั่งเล่นเฉยๆ เเล้วน้าแกก็ชวนออกไปกินข้าวข้างนอก เรานั่งรอน้าแก สักพักแกเดินลงมาแกหันมาเจอเรานั่งอยู่แกก็ตกใจ(แหละมั้ง) เเกไม่ได้ใส่เสื้อ แกก็เลยวิ่งขึ้นไปแต่งตัว พอน้าแกเเต่งตัวเสร็จก็จะออกไปกินข้าว เราไม่รู้ว่าแกจะไปด้วย พอน้าแกบอกเเกจะไปด้วยเราก็แอบดีใจนิดๆ ไม่คิดว่าจะไป555 เราตกลงว่าจะไปรับเพื่อนน้าแกก่อนที่ตึกน้ำ เเล้วเราก็ได้ซ้อนรถแกครั้งเเรกก็ตอนนั้นแหละ เราก็ตกลงกันว่าจะไปกินข้าวที่ไหนตอนเเรกก็จะไปบางเเสน เเต่มันติดที่ว่าวันนั้นเราต้องไปทำงาน ก็เลยไปที่ร้านอาหารที่นึงไกล้ๆบ้าน ก็เป็นเเรกที่เราเริ่มกินเหล้าอีกครั้ง ตอนนั่งก็ไม่รู้สึกเมาหรอก เเต่พอดีวันนั้นฝนตกก็เลยต้องย้ายที่ พอลุกขึ้นเท่านั้นเเหละเซเลย55 พอขึ้นไปนั่งเราเห็นเเกถือยาดมไว้เราก็เลยขอ เเกก็เเซวๆว่าเมาเเล้วอ่ะดิ55(นิดหน่อยค่ะ) สรุปวันนั้นเราก็ลางาน แกก็พาขับรถกลับบ้าน เราก็เริ่มรู้สึกชอบแกมามากขึ้นเพราะแกคุยเก่ง เเล้วอีกวันนึงเราไปทำงานเข้างานวันเดียวกับน้าเเกพอดี เราเลิกเที่ยงคืนน้าแกก็ชวนเราไปที่ร้านเหล้าร้านนึง บอกว่าแกเลี้ยง ที่ไปไม่ได้จะไปกินหรอกนะเเค่อยากเห้นหน้า55 เป็นวันเเรกที่เราได้ถ่ายรูปคู่กัน หลังจกนั้นมาเราก็สนิทกันมากขึ้น จนวันนึงมันก็มีเหตุการบางอย่างที่ทำให้เรากับแกเริ่มห่างกันเรื่อยๆ แล้วนั้นน้าแกก็กลับ ตจว. ไปเเล้ว เรายิ่งห่างกันมากขึ้นไปอีก จนในทุกวันนี้เรากลายเป็นคนไม่รู้จักกัน จากเคยสนิทกลายเป็นคนที่ไม่รู้จักกันไปเลย แกบล้อกเฟสเรา เรายังไม่รุ้เลยว่าเราทำอะไรผิด แต่เราก็เริ่มปลง เเล้วพยายามลืมทุกอย่างที่ผ่านมา แต่ไม่รู้ทำไมยังกลับจำทุกอย่างได้เป็นอย่างดี เราอยากคุยกับแก เราอยากเห็นหน้าแกอีก แต่ก็คงทำได้แค่คิดอ้ะเเหละ เพราะตั้งเเต่ที่เเกบล้อคเฟสเรา เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เกือบปีละนะ เราคิดว่าถ้าเราได้มีโอกาสคุยกัน เราจะยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ เรายังรอวันที่เราจะได้กลับมาคุยกันอีก คิดถึงเสมอเพื่อน เราไม่เคยโกรธแกเลยนะ..