บุญใหญ่หนักมาก!! "ชุดนกยูง" (ชุดมหาลดาปสาธน์) ของ "ศศินา" บุญไม่พอใส่ไม่ได้ เมื่อรู้ราคาแล้ว..ถึงกับหนาว!

เปิดเรื่องราวที่มา ชุดนกยูง สุดอลังการ ที่ทางวัดธรรมกาย ได้ชุดนี้ว่า ?ชุดมหาลดาปสาธน์?ซึ่ง ศศินา วิมุตตานนท์ ผู้ประกาศข่าวสาวชื่อดัง เป็นบุคคลหนึ่งที่ได้สวมชุดดังกล่าว ในงานมหากฐินปี 2550 นั้น มีเรื่องราวดังนี้?.

?ผู้ที่ทำบุญถวายผ้าไตรจีวร เช่น ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า เมื่ออานิสงส์ส่งเต็มที่

** ฝ่ายชายย่อมได้บวชกับพระพุทธเจ้า ที่เรียกว่า เอหิภิกขุอุปสัมปทา มีบาตรและจีวรที่สำเร็จด้วยฤทธิ์บังเกิดขึ้น

** ฝ่ายหญิงย่อมได้เครื่องประดับมหาลดาปสาธน์ดังตัวอย่างนางวิสาขามหาอุบาสิกาในครั้งพุทธกาล

?เครื่องประดับมหาลดาปสาธน์ เป็นเครื่องประดับรูปนกยูง ที่มีนกยูงสถิตอยู่บนศีรษะ เหมือนยืนรำแพนและมีขนปีกทิ้งลงมาคลุมไปจนถึงหลังเท้า ประกอบด้วยเพชร 4 ทะนาน แก้วมุกดา 11 ทะนาน แก้วประพาฬ 20 ทะนาน แก้วมณี 33 ทะนาน ใช้เงินแทนด้าย ลูกดุมทำด้วยทอง มีมูลค่าถึง 90 ล้านกหาปณะ คิดเป็นมูลค่าเงินปัจจุบันหลายพันล้านบาท

ผู้ที่จะใช้เครื่องประดับมหาลดาปสาธน์ซึ่งมีน้ำหนักมากนี้ได้ นอกจากมีทรัพย์มากแล้ว ยังต้องมีบุญด้วย เหมือนนางวิสาขา ที่มีกำลังเท่ากับช้าง 5 เชือก

?คราวหนึ่ง นางวิสาขา จะเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าจึงได้ถอดเครื่องประดับมหาลดาปสาธน์ฝากให้หญิงรับใช้ดูแล เมื่อกลับจากวัดหญิงรับใช้ลืมเครื่องประดับไว้ที่วัด จึงย้อนกลับไปเอา

โดยนางวิสาขาได้สั่งว่า หากยังไม่มีพระภิกษุรูปใดแตะต้องถูกก็ให้นำกลับมา แต่หากมีพระภิกษุถูกต้องเครื่องประดับนี้แล้วก็ขอถวายไว้ในพระพุทธศาสนาต่อมานางวิสาขาได้ทราบว่า พระอานนท์พุทธอุปัฏฐากได้ช่วยนำเครื่องประดับนี้ไปเก็บไว้ให้

นางวิสาขาจึงได้ตัดสินใจถวายเครื่องประดับนี้แก่สงฆ์ แต่เพื่อไม่ให้เป็นภาระของสงฆ์ในการดูแลนางวิสาขาจึงขอไถ่คืนด้วยทรัพย์ 90 ล้านกหาปณะ และนำทรัพย์นี้ไปสร้างวัดบุพพารามถวายสงฆ์น่าอัศจรรย์ในความเคารพบูชาพระรัตนตรัยของนางวิสาขายิ่งนัก

นางวิสาขานี้ก็คือมหาอุบาสิกาผู้เป็นเลิศในการอุปถัมภ์บำรุงพระพุทธศาสนาฝ่ายหญิง เป็นผู้กราบทูลขอพระบรมพุทธานุญาตเพื่อถวายผ้ากฐินแก่พระภิกษุสงฆ์ที่จำพรรษาครบถ้วนไตรมาสแล้ว

ทำให้เกิดเป็นประเพณีทอดกฐินหลังออกพรรษาสืบเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน

วัดพระธรรมกายได้สร้างเครื่องประดับมหาลดาปสาธน์จำลองเพื่อสาธิตให้ประชาชนได้เห็นอานิสงส์การถวายผ้าไตรจีวรในวันทอดกฐิน เป็นพุทธศิลป์ที่งดงามทางวัดพระธรรมกายจะกำหนดให้ญาติโยมที่มาวัดใส่ชุดสีขาวเหมือนๆกัน เพื่อความเรียบง่ายไม่ประดับประดาหรือแต่งมาอวดกัน เสมอภาคเหมือนกันทุกฐานะชนชั้นซึ่งทำมาตั้งแต่สร้างวัด

ส่วนเครื่องประดับมหาลดาปสาธน์ไม่ใช่ชุดที่จะใส่มาวัด แต่สาธิตให้ญาติโยมได้เห็นเพื่อเป็นกำลังใจในการทำความดีและเมื่ออ่านเจอเรื่องราวของเครื่องประดับนี้ในคัมภีร์อรรถกถาธรรมบทจะได้นึกภาพออกโดยง่ายหากองค์กรหรือผู้ที่มีความรู้ทางศิลปะและพระพุทธศาสนาได้ช่วยกันจำลองเรื่องราวในพระไตรปิฎก ออกมาให้เห็นเป็นภาพในรูปแบบต่างๆก็จะช่วยส่งเสริมการศึกษาเรียนรู้พระพุทธศาสนาได้มากขึ้น