ปาฏิหาริย์! ถ่ายรูปคนไร้บ้านมานานกว่า 10 ปี สุดท้ายได้มาเจอพ่อของตัวเองที่หายไป
ไดอาน่า คิม ใช้ชีวิตอยู่บนเกาะเมาวี เธอมีพ่อเป็นช่างภาพและสืบทอดวิชาจากเขา หลังจากที่พ่อแม่ของเธอแยกทางกันคิมก็ไปอาศัยอยู่กับบรรดาเพื่อนและญาติๆและขาดการติดต่อกับพ่อนับตั้งแต่นั้นมา ในปี 2003 คิมเริ่มจัดตั้งโครงการถ่ายภาพคนไร้บ้านขึ้นและในปี 2012 ก็เกิดเรื่องอันน่าตื่นเต้นเมื่อเธอเจอพ่อของตัวเองอยู่ท่ามกลางคนไร้บ้านเหล่านั้นที่ฮอนโนลูลู
คิมกล่าวกับสำนักข่าว NBC ว่า "ฉันตามหาพ่ออยู่นานหลายคืน จนวันหนึ่งฉันก็เจอพ่อกำลังยืนอยู่ตรงหัวมุมถนน พ่อป่วยเป็นโรคจิตเภทขั้นรุนแรงและไม่ได้เข้ารับการรักษา หลายครั้งที่พ่อทำท่าเหมือนว่ากำลังทะเลาะอยู่กับคนอื่นแต่จริงๆแล้วไม่มีใครอยู่ตรงนั้น" คิมเริ่มนำอาหารไปให้พ่อและขอร้องให้เขาเข้ารับการรักษาแต่ไม่สำเร็จจนกระทั่งเขามีอาการหัวใจวายในเดือนตุลาคม ปี 2014 และในที่สุดพ่อของเธอก็ยอม ทุกวันนี้พ่อของคิมมีอาการดีขึ้นและยังเข้ารับการรักษาอยู่ ปัจจุบันเขากำลังมองหางานชั่วคราวและวางแผนที่จะไปเยี่ยมครอบครัวที่เกาหลีใต้ด้วย
ไดอาน่า คิม เริ่มโครงการบันทึกภาพคนไร้บ้านในปี 2003
เธอเรียนรู้การถ่ายภาพจากคุณพ่อแต่ขาดการติดต่อนับตั้งแต่ที่พ่อแม่หย่าร้างกัน (ไดอาน่า คิม กับคุณพ่อ ในปี 1988)
ในปี 2012 คิมตกใจมากที่เจอพ่อของตัวเองอยู่ในกลุ่มคนไร้บ้านที่เธอเข้าไปบันทึกภาพ
วันที่ 12 เมษายน ปี 2013
"ฉันตามหาพ่อมานานหลายสัปดาห์ ในที่สุดก็เจอเขานั่งอยู่หลังถังขยะ อาศัยพุ่มไม้เป็นที่นอน
"เขาป่วยเป็นโรคจิตเภทขั้นรุนแรงและไม่ได้เข้ารับการรักษา บ่อยครั้งที่เขาไม่มีอาการตอบสนอง"
วันที่ 5 มิถุนายน ปี 2014 "หลายครั้งที่พ่อทำท่าเหมือนว่ากำลังทะเลาะกับคนอื่นอยู่แต่จริงๆแล้วไม่มีใครอยู่ตรงนั้น"
หลังจากที่ต้องเข้าโรงพยาบาลเนื่องจากอาการหัวใจวาย ในที่สุดพ่อของคิมก็ตัดสินใจเข้ารับการรักษาโรคหัวใจรวมทั้งอาการป่วยทางจิตด้วย
วันที่ 20 ตุลาคม ปี 2014 "ฉันให้กล้องตัวเก่ากับพ่อไปเพื่อจุดประกายความรักในการถ่ายภาพและเป็นการให้โอกาสแก่พ่อด้วย ฉันอยากให้พ่อมีความเป็นอยู่ที่ดี"
เดือนธันวาคม ปี 2014 หลังจากที่ผ่านไปเพียงไม่กี่สัปดาห์ พ่อของคิมก็มีอาการดีขึ้นเรื่อยๆอย่างเห็นได้ชัด "ฉันดีใจที่เห็นพ่อแข็งแรงและกลับมายืนอย่างสง่างามได้อีกครั้ง"
ไดอาน่า คิม กับคุณพ่อ ปี 2015 "พ่อของฉันใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับเพื่อนๆและปัจจุบันกำลังหางานอยู่"
คิมกล่าวกับ NextShark ว่า "ฉันได้เรียนรู้การนำเอาอุปสรรคต่างๆมาใช้เป็นโอกาสเพื่อช่วยในการพัฒนาตัวเองและเจริญเติบโตต่อไป"
วันที่ 17 กรกฎาคม ปี 2015 "ชีวิตเปรียบเสมือนของขวัญ ฉันดีใจมากที่เจอพ่อในตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่และอาการป่วยก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ฉันมีความสุขมากค่ะกับสิ่งที่มีอยู่ ณ เวลานี้"
