เรื่องเล่าชวนขนลุก! แค่ลืมซื้อพวงมาลัย แต่ทำให้เจอกับอันตรายถึงขั้นจะเอาชีวิตไป!! เด็กหอควรอ่าน

แค่ลืมซื้อพวงมาลัย? แต่ทำให้เจอกับอันตรายถึงขั้นจะเอาชีวิตไป!!

วันนี้มีเรื่องราวที่เกิดขึ้นในหอพักมาเล่าให้ฟังครับ

ก่อนอื่นต้องบอกไว้ก่อนเลยว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆกับผม

ใครอยากอ่านก็เชิญได้เลยครับ

**เข้าเรื่องกันเลยนะครับผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพครับ ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดจึงจำเป็นต้องหาหอพักที่ใกล้ๆมหาวิทยาลัย และก็ได้หอพักที่อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเท่าไหร่ ผมอยู่กับเพื่อน 1 คนครับ ผมจะกลับบ้านทุกวันศุกร์ครับคือเรียนเสร็จก็นั่งรถตู้จากอนุเสารีย์กลับทันทีและจะกลับมาหออีกทีก็เย็นของวันอาทิต ทุกๆวันอาทิตที่ผมกลับมาหอผมจะมีพวงมาลัยกลับมาไหว้ศาลพระภูมิที่หอ และพระในห้อง ทุกอาทิตไม่เคยขาด

จนกระทั่งปิดเทอมแรก คือปิดช่วงปีใหม่ผมก็ไม่ได้กลับไปที่หออีกเลย เพราะว่ากลับมาทำงานที่บ้านต่างจังหวัด จนถึงวันที่เปิดเทอม 2 ครับ แต่เพื่อนผมยังปิดเทอมอยู่เราเรียนกันคนละมหาลัยครับจึงเปิดเทอมไม่ตรงกัน จำได้ว่าเป็นช่วงหลังปีใหม่วันนั้นตรงกับวันอาทิตผมก็เก็บข้าวของที่บ้านเพื่อที่จะกลับหอตามปกติ เมื่อมาใช้ชีวิตเป็นเด็กหอเหมือนเดิมทุกอย่างก็ปกติครับแค่อยู่คนเดียวเพราะเพื่อนยังไม่เปิดเทอม

ในคืนนั้นผมนอนหลับไป และอยู่ๆก็ฝันว่ามีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่ง คือมี พ่อ แม่ ลูก ครับ แต่งชุดแบบสมัยโบราณ คือผู้ชายถอดเสื้อนุ่งโจงกระเบน ผู้หญิงก็คล้ายๆกัน ส่วนเด็กเป็นเด็กน้อยวัยกำลังซนครับ อายุประมาณ 3-4 ขวบได้ ไว้ผมจุกหรือผมแกะนี่แหละผมจำได้ไม่แม่น ภาพที่เห็นในฝันก็คือผมนอนอยู่ที่เตียงครับ ผู้ชายเค้านั่งอยู้ข้างๆช้ายมือผม ผู้หญิงนั่งอยู่ข้างขวามือผม ส่วนเด็กคนนั้นมาเล่นอยู่บนหัวผมครับ ฝันเหมือนจริงมากๆ ตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจอะไร ความคิดตอนนั้นเหมือนผมคิดไปว่าในห้องนี้อยู่รวมกันทั้ง 4 คน แต่ผ่านไปสักพักผมเริ่มรู้สึกตัวจากฝันแล้ว และนึกขึ้นได้ว่า เห้ยย! กูอยู่ในห้องคนเดียวนี่ว้าาาเเล้วที่เห็นคืออะไร ผมเริ่มร็สึกตัวพร้อมตื่นจากฝันแต่ยังหลับตาอยู่ (ตอนนั้นเริ่มรู้สึกจิตอ่อนเเล้วว่าทำไมฝันแบบนี้) พอลืมตาขึ้นมาภาพแรกที่ผมเห็นจากการลืมตาก็คือ มีผู้หญิงใส่ชุดขาวผมยาวหน้าซืดมาก มาอยู่ตรงหน้าผม คือลืมตามาก็เจอเค้าจ้องหน้าอยู่เเล้ว ผมรู้สึกแข็งไปหมดทำอะไรไม่ถูกความรู้สึกตอนนั้นเหมือนคนจะร้องไห้ พูดอะไรไม่ออก ประมาณ 2-3 วินาที ผู้หญิงคนนั้นเริ่มเอาหน้าของเค้าลงไปนอนที่หน้าอกผม

ความรู้สึกตอนนั้นมันจุกตรงอก ผมได้แต่มอง ตาผมค้างไปหมดและเหมือนจะร้องไห้ทำอะไรไม่ถูกแล้ว อยากจะตะโกนพูดอะไรสักอย่างแต่ก็พูดไม่ออก จึงตัดสินใจหลับตาปี๋ และพยายามจะท่องบทสวดมนตร์ต่างๆที่พอจะนึกได้ ผ่านไป 5-10 วิ ผมรวบรวมสติลืมตาและจึงเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นเค้าไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว และผมก็หลับไปในคืนนั้น ตื่นเช้ามาผมก็ไปเรียนปกติ กลับมาถึงหอค่ำๆ ทำการบ้านเสร็จก็เกือบๆ 5 ทุ่ม จึงไปอาบน้ำนอน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันก็เข้ามาในหัวอีกครั้ง คือทุกวันนี้งงมากว่าทำไมเราตื่นมาเราจำอะไรไม่ได้ ทำไมมาจำได้ตอน 5 ทุ่มของอีกวันตอนที่เราอาบน้ำ มันเป็นแบบนี้ได้อย่างไร ความรู้สึกขนหัวลุกมันก็กลับมาอีกครั้ง ตอนนั้นอยากจะไปนอนที่อื่นเเต่ไม่มีที่ไป

ถ้าจำได้ตั้งเเต่เช้าป่านี้ผมก็คงไม่อยู่เเล้วว แต่ดันลืมสนิทเป็นเพราะอะไรกันนะ คิดไปคิดมา ขวดน้ำเปล่าๆที่ตั้งอยู่ดีดีมันก็หล่นลงมาทั้งๆที่ผมไม่ได้เปิดแอร์เลยและเปิดหน้าต่าง ไม่มีลมที่ไหนจะเข้ามาได้เลยเเต่ทำไมขวดมันถึงหล่นมาได้

คืนนั้นผมเปิดไฟเปิดทีวีนอนทั้งคืนครับบหวาดผวามากๆ เช้าวันอังคารครับผมไปเรียนและเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนผมฟังและเพื่อนๆก็พูดมาเหมือนกันว่า ลืมซื้อพวงมาลัยไหว้ศาลแน่ๆ! เพราะทุกอาทิตจะต้องซื้อนิ! ผมคิดไปคิดมามันก็อาจจะมีส่วนหรือป่าวที่ผมลืมไปสนิทเลยว่าต้องไหว้เจ้าที่เจ้าทางทุกครั้งที่มาหอ เย็นวันนั้นผมก็ไปซื้อพวงมาลัยมาไหว้ครับ ผมเปิดไฟ เปิดทีวีนอนทุกคืนเลย

พอถึงคืนวันพฤหัสทุกอย่างก็ปกติผมนอนหลับไป แต่เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ผมฝันครับ ผมฝันเห็นผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว ใส่ชุดเดิมที่เห็นครั้งแรกเลย คือชุดขาว ผมยาว หน้าซืด ภาพที่ผมเห็นในฝันคือผมนอนอยู่ที่เตียง เค้ามาเดินผ่านเตียงผมไป และเดินนั่งไปอยู่หน้าตู้กระจกพร้อมกับจ้องมองมาที่ผม ผมรู้สึกขนหัวลุกอีกครั้ง ผมเริ่มรู้สึกตัวเเล้วว่าทำไมฝันแบบนี้อีกพร้อมกับตื่นขึ้นเเต่ไม่กล้าลืมตา ผมคิดว่าเค้าต้องมาขอส่วนบุญแน่ๆ ผมเคยได้ยินเค้าพูดกันว่า ถ้าเค้ามาแบบหน้าไม่เละ คือหน้าซืดๆเค้าจะมาขอส่วนบุญ ผมเลยพูดในใจว่าผมจะทำบุญไปให้ครับ และก็หลับๆตื่นๆทั้งคืนเพราะกลัวจะฝันอีก เช้าวันรุ่งขึ้นผมสตัดสินใจไปทำบุญ และก็ไม่เจอผู้หญิงคนั้นอีกเลย

ปล.(หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมไม่ไปนอนที่อื่นตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง ไม่กลัวหรอ) ตอบได้เลยว่ากลัวมากครับ แต่ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดไม่มีที่ไปครับ กลับบ้านก็ไม่ได้เพราะต้องตื่นไปเรียนอีกคงไม่ทันแน่ๆ จึงจำใจนอนที่หอเหมือนเดิมแต่เปิดไฟนอน เพราะคิดว่าเปิดไฟคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก***ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะเด็กหอทุกคน ผมไม่ได้หมายถึงว่าหอพักจะมีแบนนี้นะครับ มันแล้วแต่สถานที่ด้วยครับ หอดีก็ดีไป หอไม่ดีก็อาจจะเจออะไรแบบนี้หรือป่าวcr. btsstation